மணிப்பூர் கிறிஸ்துவ பயங்கரவாதிகள் திரிபுராவில் கைது செய்யப்பட்டனர்
Two Manipur insurgents arrested in Tripura
Agartala, July 31: Three persons, including two insurgents of a Manipur militant group, were on Thursday arrested from a market near the Indo-Bangla border in North Tripura district, police said.
The two youths were nabbed after they were spotted moving around suspiciously near Bhater Bazar, a small market near the international border, police said.
During interrogation, the two youths, who belonged to Kanglei Yawol Kann Lup (KYKL), a prominent insurgent outfit of Manipur, said that they were trying to go to Manipur with a collaborator after completing their training in Sylhet district of Bangladesh.
The collaborator was also arrested, police said.
The insurgents were identified as Maibam Roshan Meitei and Singam Joy Kumar.
Insurgents often use the area as a transit route for entering Bangladesh.
Bureau Report
13 comments:
இந்த ஆபிரஹாமிய மதங்கள் வன்முறையை அடிப்படையாக கொண்டவை, வன்முறையை கொண்டு வளர்பவை.
ஆனால் அமைதிமார்க்கம் என்று தங்களை தாங்களே வெட்கமின்றி கூறிக்கொள்பவை
கருத்துக்கு நன்றி
எழில் அவர்களே,
இந்த செய்திக் குறிப்பை சற்று நிதானத்துடன் படியுங்கள். எங்காவது ஓரிடத்திலாவது இது ஒரு கிறிஸ்தவ தீவிரவாதம் என்பதற்கான ஆதாரம் உள்ளதா?
ஏன் இப்படி அரவிந்தன் நீலகண்டனைப் போல காமாலைக் கண்ணோடு அலைகிறீர்கள்? செய்தியை முழுவதும் படியுங்கள். அதில் என்ன எழுதி இருக்கிறதென்று புரிந்து கொள்ளுங்கள். எதற்கெடுத்தாலும் கிறிஸ்தவ தீவிரவாதம் என்று அரை வேக்காட்டுத்தனத்துடன் பதிவு வெளியிடுமுன், மணிப்பூர் என்பது என்ன? மற்றும் நீங்கள் குறிப்பிட்டுள்ள இந்த தீவிரவாத இயக்கத்துக்கும், கிறிஸ்தவத்துக்கும் என்ன சம்பந்தம் என்பதை சற்றேனும் சிந்தித்துப் பாருங்கள்.
அனானி அவர்களே,
எடுத்தேன், கவிழ்த்தேன் என்று ஜால்ரா அடிப்பதை விட்டுவிட்டு, கொஞ்சம் அறிவு பூர்வமாகவும், ஆதாரங்களுடனும் ஜால்ரா தட்டுங்கள்.
நீங்கள் எழுதிய தீவிரவாத இயக்கத்தைப்பற்றி முற்றும் அறிய http://www.satp.org/satporgtp/countries/india/states/manipur/terrorist_outfits/Kykl.htm.இந்த இணைய தள முகவரியில் வாசியுங்கள். இது ஒரு தீவிரவாத கும்பல். ஆனால் எதற்க்கெடுத்தாலும் மற்றவர்களை தூற்றியே பழக்கப்பட்ட உங்களுக்கும் சரி, அரவிந்தனுக்கும் சரி, வடகிழக்கு மாநிலங்களில் காற்றடித்து இலை அசைந்தாலும் அதை கிறிஸ்தவ தீவிரவாதிகளின் செயல் என்று சொல்வீர்கள். ஏனெனில் இப்பிரபஞ்சத்தின் தேவன் உங்கள் கண்களை கட்டிப் போட்டுள்ளான்.
அன்புடன்,
பெஞ்சமின்
பெஞ்சமின் பொன்னையா..
இந்த செய்தியையும் படித்து பாருங்கள்.
இவர்கள் கிறுக்கு கிறிஸ்துவ குழுதான்.
--
Christian Militants Act as Moral Police in Manipur
Posted January 15, 2005
BIBHU PRASAD ROUTRAY
Outlook India
It is not just about imposing a dress-code or boycotting and destroying Hindi or 'pornographic' films but the very educational system that the militants now want to 'cleanse'. The so called government's in a funk of abysmal and abject apathy.
On January 6, the Meitei insurgent Kanglei Yawol Kanna Lup (KYKL), a militant outfit fighting for an independent homeland for the majority Meitei community in Manipur, asked heads of educational institutions in the state to impose the eeyongphi phanek (the traditional Meitei dress) as the uniform for girl students of classes IX and X from the forthcoming academic session. The diktat came after a similar edict in September 2004 failed to elicit the desired response from teachers, students and their parents. The eventual fate of this decree remains to be seen, but there are numerous instances in the past of militant groups in the state imposing 'moral codes', running a 'parallel administration' and executing their own brand of rough justice.
In a recent incident on December 13, 2004, for instance, the KYKL abducted the Manipur University Vice Chancellor and Registrar. They were released on December 17 after being 'knee capped' - shot in their legs. The KYKL justified this 'punitive action' on the grounds that both officials had acted improperly in the appointment of the Director of the Audio-Visual Research Centre of the University.
The KYKL's 'Operation New Kangleipak' (Kangleipak is Manipur's historical name) has mainly targeted the state's education system, which the group believes is riddled with corruption. Violators of the organisation's 'moral code' have been punished across an expanding area of influence. Some of the more prominent incidents relating to the education sector include:
November 25, 2004: KYKL militants shot six examination invigilators in their legs in capital Imphal for allegedly encouraging students to take recourse to unfair means to pass the test. Two women accused of doing the same were beaten up and warned of harsher punishment if they repeated the mistake.
March 12, 2004: KYKL imposed 'prohibitions' around examination centres' as part of its 'Operation New Kangleipak' programme for 'smooth conduct' of the Class 12 examinations in Manipur.
June 27, 2003: KYKL issued 'ban' notices on three branches of the state Council for Educational Research and Training, while accusing them of inactivity and corruption.
March 3, 2003: KYKL expelled three students for 'examination malpractices' reportedly with the approval of the Council of Higher Secondary Education, Manipur (CHSEM) during the examinations at Pole Star College, Wabagai. The outfit also rebuked two invigilators for 'negligence' during the examinations.
March 21, 2002: KYKL militants killed an examination invigilator and injured six others in separate incidents on the first day of annual examinations of the Board of Secondary Education.
Such recourse to 'moral campaigns' has not been a prerogative of the KYKL alone. All major militant groups in the state have, since years, tried to play moral guardians and have sought to impose their will on a hapless public. The state, regrettably, has consistently failed to provide basic security to its citizens, and the militants have succeeded in projecting an image of 'protectors' of the lives and traditions of the people. They have been particularly astute in their choice of issues, issuing diktats banning substance abuse among the drug-riddled youth, freeing the educational system from malpractices, and targeting corruption in government.
Militants have also intervened periodically during elections in favour of, or against, particular candidates. During the last Parliamentary elections in April 2004 the Bharatiya Janata Party (BJP) state Chief, Thounaojam Chaoba Singh, had to step down from his post amidst threats to his life from the militants.
Previously, in February 2004, the BJP chief had to issue two 'mercy petitions' asking the outfit to spare his life. In another incident, former Director General of Police of Manipur, Y. Jugeshwor Singh, was shot dead by KYKL militants on April 24, 2004, in front of his residence in Imphal. The KYKL claimed that Singh had disobeyed its diktats and was campaigning for the BJP candidate.
The capitulation of the state administration to the militants is abject. On August 30, 2003, for instance, I.S. Laishram, the Revenue Commissioner of the state government 'surrendered' to the KYKL after he was singled out by the group for corruption during his tenure as the Education Commissioner. In fact, in August that year, a government notification had specifically asked all officials in the state not to abide by the directives of the militants. Laishram also reportedly refused to accept the security provided by the police, believing that the militants would get to him despite such protection. He was confined to a KYKL camp for a week and was subsequently released on September 7 after he promised to seek voluntary retirement. The state government, however, chose to dismiss him from service for having succumbed to the militants' pressure.
Earlier, in December 2002, the KYKL had threatened to execute six people, including the School Education Minister, Maniruddin Sheikh, for a scam in the School Education Department. The other five included a Deputy Secretary in the Department, who was alleged to have collaborated with the Minister in the 'illegal appointment' of officers in a Central government funded project.
Groups like the United National Liberation Front (UNLF), the People's Liberation Army (PLA) and People's Revolutionary Party of Kangleipak (PREPAK) regularly conduct publicity seeking exercises such as setting fire to drugs, breaking alcohol bottles and destroying video cassettes of Hindi and pornographic movies in a bid to project themselves as protectors of state's culture and moral values. It was against this backdrop that the KYKL statement of January 6, 2005, made references to the integral cultural values and the restoration of the independence and dignity of Manipur society, declaring that, "for a society struggling to maintain its identity and achieve self-determination, it was essential to lay the foundations for a self-sufficient economy. The imposition of the phanek as school and college uniforms was a tiny step in this direction. It would provide better employment and income for the state's handloom weavers."
There are indications that the practice has been taken up by relatively smaller groups such as the Islamist group, the People's United Liberation Front (PULF) as well. The PULF had asked Muslim girls in the state to restrict themselves to wearing only 'traditional Muslim dresses'. A lawyer's house in Imphal had been attacked by PULF cadres, who alleged that his daughters had become 'too modern for comfort'. On December 6, 2004, PULF cadres shot at and injured a Muslim youth at Changamdabi locality in Imphal for consuming alcohol and violating Islamic law.
These various incidents are only the tip of the iceberg. Militants have engaged in hundreds of lesser acts of intimidation, imposing minor punishments on violators or issuing warnings that have secured necessary compliance before the more extreme penalties become 'necessary'. These groups were able to mount enormous pressure on the state on several occasions, including the August 2004 Manorama incident, in which Manipur witnessed violent demonstrations following the alleged rape and killing of a woman PLA cadre by Assam Rifles personnel.
Significantly, the extremist groups appear to have consolidated their position in the state through such actions, and there is substantial popular ambivalence with regard to their actions. The state is seen increasingly as failing and corrupt and any action that appears to impose some principles of right conduct wins a wide following among the people. Indeed, since the outbreak of militancy in the region, militant groups in most affected states have actively pushed similar 'moral' agendas and have secured popular support as a result demonstrating their moral 'upper hand' over the administration.
In its heyday in the late 1980s and early 1990s, the United Liberation Front of Asom (ULFA) issued decrees banning private tuitions in Assam. More recently, in November 2004, the National Socialist Council of Nagaland (Isak-Muivah) (NSCN-IM) in Nagaland asked all the private schools not only to register themselves with the outfit but also brought out a separate list of holidays to be observed strictly by all the educational institutions in the state.
At a time when popular support for the militant outfits is on a decline in other states of the region, such recourse to essentially populist measures have helped the violent groups in Manipur to hold on to their constituency of supporters. Even though the KYKL's decree on the dress code has elicited little positive response from the people, there have been instances when student organisations in the state, such as the All Manipur Student's Union (AMSU), have come out openly in support of the group's initiatives for 'cleansing' the educational system.
In June 2002, the Manipur People's Party (MPP), following similar demands by the KYKL, asked for the immediate resignations of Manipur Assembly Speaker, T. Haokip, state Education Minister, Manirudin Sheikh, and Hill Areas Committee chairman, Songchinkhup, from their posts for involvement in alleged corrupt practices. There has been some feeble opposition from 'civil society' organisations to incidents such as the shooting of the Manipur University Vice Chancellor, but this counts for little, particularly as far as the actions of the militant groups are concerned. The only categorical statement of condemnation of the KYKL's move came from another militant organization, the UNLF, which, in a December 21, 2004, Press Release condemned the 'punishment' as an 'act of grudge'.
Visibly, militant decrees on their 'moral code' constitute an assertion of the strength in the face of unending counter-insurgency operations by the state. Regrettably, the state has produced little by way of a coherent response, beyond a continuance of ongoing military operations, which have been severely limited in impact as the militants exploit the porous border with Myanmar to perfection. The state government, riddled as it is by corruption and abysmal ineptitude, is itself a frequent target of extremist intimidation in this context and is, in fact, responsible for the general conditions of breakdown and collapse of confidence that have made the actions of the militants not only possible, but, in some measure, even popular.
இஸ்லாமிய பயங்கரவாதத்தை விட மிகவும் கொடியது கிறிஸ்துவ பயங்கரவாதம்தான் எழில்.
ஆப்பிரிக்காவின் ஏழ்மையை பாருங்கள். அது கிறிஸ்துவ பயங்கரவாதத்தின் கொடை.
மக்களை இரண்டு பிரிவாக பிரித்து ஒருவரை ஒருவர் அடித்துக்கொள்ள இருவருக்கும் ஆயுத சப்ளை செய்து கொலைவெறி ஆடுவது கிறிஸ்துவ பயங்கரவாத முறை.
இதற்கு தமிழ்நாட்டிலும் விதை ஊன்றப்பட்டுள்ளது.
ஐயோ எழில்,
உங்களை நினைத்து அழுவதா, சிரிப்பதா என்று தெரியவில்லை.
முதலில் கிறிஸ்தவ தீவிரவாதம் என்றால் உங்கள் பார்வையில் என்ன என்று விளக்குவீர்களா?
1. நீங்கள் இணைத்திருக்கும் செய்திக் குறிப்பில் இந்த (KYKL) ஒரு கிறிஸ்தவ காரணங்களுக்காக ஏதாவது குற்றங்கள் செய்ததாக குறிப்பிடப்பட்டுள்ளதா?
2.நீங்கள் இணைத்துள்ள இந்த செய்திக் குறிப்பே ஒரு கட்டுக் கதைதான். இதற்கு இணையத்தில் ஒரு ஆதாரம் தாருங்களேன்.
3. அரசியல் காரணங்களுக்காக ஏதோ ஒரு தீவிரவாத அமைப்பு செய்யும் குற்றங்களை கிறிஸ்தவத்துடன் முடிச்சுப் போட நீங்கள் எவ்வளவோ முயற்சி செய்கிறீர்கள், ஆனால் பாவம், மொட்டைதலைக்கும், முழங்காலுக்கும் முடிச்சுப் போட உங்களால் முடிவதில்லை. உங்களைப் பார்க்கும் பொழுது பரிதாபம் தான் வருகிறது.
இனியாவது ஆதாரங்களுடன் எழுத பழகிக் கொள்ளுங்கள்.
அன்புடன்
பெஞ்சமின்
அன்புள்ள பெஞ்சமின்,
நீங்கள் அழுதாலும் சிரித்தாலும் எனக்கு ஒன்றும்பிரச்னை இல்லை.
நீங்கள் கொடுத்த ஆதாரத்திலேயே நாகாலாந்து கிறிஸ்துவ பயங்கரவாத குழுவான என்.எஸ்.சி.என் என்ற குழுவுடன் இதற்கு நெருங்கி தொடர்பு இருக்கிறது என்று எழுதியிருப்பதை பாருங்கள். மணிப்பூர் பெரும்பான்மை இந்து மாநிலம். ஆனால் நாகாலாந்து பெரும்பான்மை கிறிஸ்துவ மாநிலம். ஆகவே என்.எஸ்.சி.என் ஆகிய கிறிஸ்துவ பயங்கரவாத குழுக்கள், மணிப்பூரில் இந்து அமைப்புகள் மீதும், இந்து கோவில்கள் மீதும் தாக்குதல் நடத்த கிறிஸ்துவ பெயரை நேரடியாக போடாத ஒரு அமைப்பை துவக்கி இவ்வாறு பயங்கரவாத செயல்கள் புரிகின்றன. தமிழ்நாட்டிலும் இதே போல கிறிஸ்துவ பெயர் இல்லாத ஆனால்,கிறிஸ்துவ மிஷனரி ஆதரவோடு சில இயக்கங்கள் இருக்கின்றன.
வடகிழக்கில் உள்ளவர்களுக்கு இது நன்றாக தெரியும். இது அவுட்லுக்கில் வந்தது. தேதி குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. படித்து பார்க்கலாமே.
கர்த்தர் என்னும் பேயை வணங்குபவர்களுக்கு என்ன ஆதாரம் காட்டினாலும் அழவும் சிரிக்கவும் தான் செய்வார்கள் என்பது தெரிந்ததுதான்.
பரிதாபம்..
http://en.wikipedia.org/wiki/Christian_terrorism
அன்புள்ள எழில்,
என் கேள்விக்கு இன்னும் நீங்கள் பதில் சொல்லவில்லை. கிறிஸ்தவ தீவிரவாதம் என்றால் உங்கள் பார்வையில் என்ன?
இரண்டாவது, தீவிரவாத குழுக்கள் ஒன்றுடன் ஒன்று தொடர்பு கொள்வது பல்வேறு நிர்பந்தக்களுக்காக மற்றும் இருப்பியல் காரணங்களுக்காகவும் மாத்திரமே. தீவிரவாதத்தை பற்றி அதிகம் உங்களுக்கு தெரிந்திருக்கும் என்று நினைக்கிறேன். நீங்கள் சொல்வதைப் பார்த்தால் அல் - காய்தா என்ற தீவிரவாத இயக்கத்திற்கு அமெரிக்காவிலும் தொடர்பு இருக்கிறது. ஆகவே அமெரிக்கர்கள் அனைவரும் தீவிரவாதிகளே என சொல்வீர்கள் போல் தெரிகிறது. இப்பொழுது புரிகிறதா எது மொட்டைத் தலை என்றும் எது முழங்கால் என்றும்.
மேலும் நீங்கள் சொன்ன அவுட்லுக் செய்திக்கான இணைய தள முகவரி இணைப்பை கேட்டிருந்தேன். அதை உங்களால் தர முடியாது, ஏனெனில் அது ஒரு ஆதாரமற்ற கட்டுக் கதை.
ம்றுபடியும் பரிதாபம்.
அன்புடன்
பெஞ்சமின்
http://www.outlookindia.com/full.asp?fodname=20050114&fname=manipur&sid=1
இந்த அளவுக்கு பெஞ்சமின் என்ற கிறிஸ்துவர் KYKLஉக்கு சப்பைக்கட்டு கட்டுவதிலிருந்தே இது ஒரு கிறிஸ்துவ குழுதான் என்று தெரிகிறது..
அனானி அவர்களே,
முகம் மறைத்து முகவரி இல்லாமல் ஏன் களம் இறங்குகிறீர்கள்? விஷயங்களை திசை திருப்ப இந்த மூடிய முகம் தான் சௌகர்யப்படுமோ?
உங்களுக்கு இரண்டு கேள்விகள்.
1. நான் ஏதாவது ஒரு இடத்தில் இந்த தீவிரவாத இயக்கத்தை ஆதரித்து பேசியிருக்கிறேனா? இதற்கான ஆதாரங்கள் இல்லாமல் சப்பைக் கட்டுக் கட்டுகிறேன் என்று எப்படி கூறுகிறீர்கள்? தீவிரவாதத்தை யார் செய்தாலும் அது முற்றிலும் மனித விரோதச் செயல் தான். அதில் கிறிஸ்தவன் என்றோ, வேறு மதத்தவன் என்றோ பாகுபாடு பார்ப்பதில் மனித நேயமுடைய யாருமே வெட்கப்பட வேண்டும்.
2. நான் ஒரு கிறிஸ்தவன் என்று உங்களிடம் சொன்னது யார்? மதம் என்ற ஒன்றையே வெறுப்பவன் நான்.
3. பெஞ்சமின் கிறிஸ்தவனா என்பதல்ல முக்கியம். உங்களாலும் மற்றும் எழில் அவர்களாலும் பொய்யாய் சித்தரிக்கப்படும் கிறிஸ்தவ தீவிரவாதம் தான் முக்கியம். ஒரு பொய்யை திரும்ப திரும்ப சொன்னால் அது உண்மை ஆகிவிடாது.
அடுத்ததாக, நீங்கள் அனுப்பிய இணைய தள முகவரியிலிருக்கும் செய்திகளை தரவிறக்கம் செய்து தாருங்களேன். அதை தரவிறக்கம் செய்வதில் எனக்கு சற்று சிரமம் உள்ளது.
அன்புடன்
பெஞ்சமின்
கிறிஸ்துவர் என்று கூறிகொள்ளாத பெஞ்சமின் அவர்களே
நான் அனானியாகத்தான் எழுதுகிறேன். ஏனெனில் பயங்கரவாதிகளோடு என்னால் அப்படித்தான் பேச முடியும்.
இணைப்பை படிக்கமுடியவில்லை என்றால் அவுட்லுக்கில் மெம்பராகி படியுங்கள்.
//பொய்யாய் சித்தரிக்கப்படும் கிறிஸ்தவ தீவிரவாதம் தான் முக்கியம்.//
கிறிஸ்துவ பயங்கரவாதம் உண்மையாகத்தான் சித்தரிக்கபப்டுகிறது.
அது பொய்யென சித்தரிப்பது நீங்கள்தான்.
Post a Comment