இந்த பேச்சை ஒரு இந்து சாமியார் பேசித்தொலைத்திருந்தால் என்ன குத்தாட்டம் இங்கே நடந்திருக்கும் என்று யோசித்துப்பாருங்கள். இந்த நேரத்தின் மௌனம் புரியும்...
The fungus that is Islam converts through murder, extreme menace, intimidation and violence. Islam is, and always has been, a virus that kills the individual spirit of mankind, as well as all contradictory thought and sense of compassion. The philosophy's perspective on women is an abomination. And to think that just because someone memorizes a text -- any text -- makes him a spiritual leader, is a concept doomed to abject failure. Sooner better than later.
(Reproduced from a commentator of a similar video)
Mohammad never had high regard of women’s intelligence. Women are dumb and stupid, a disrespectful attitude perceived by many followers of Mohammad until today.
Narrated Abu Said Al-Khudri: ... I have not seen anyone more deficient in intelligence and religion than you……." The women asked, "O Allah's Apostle! What is deficient in our intelligence and religion?" He said, "(Q-2.282) Is not the evidence of two women equal to the witness of one man?" They replied in the affirmative. He said, "This is the deficiency in her intelligence(Sahih Bukhari).
Ironically, Muslim women are more faithful and devoted than Muslim men are. The real Muslimahs, followers of crude Islam who live in the remote areas of Afghanistan or Saudi Arabia don't have any choice and they never see the light of civilization, freedom is an alien concept to these ladies. Their tiny word is encircled in husband, dozens of children and strict Islamic regulations. Like obedient slaves, they sacrifice their whole life in treating their husbands.
How about professional grade Muslimahs, educated and live in the so-called moderate countries or those who live in the western world? They fast, they pray and recite the Quran with chilling dedication. No matter how hard they try, their destiny is nowhere but the hell, a huge furnace made of dragon's flame. They will be grilled infinitely without mercy, a confirmation that was certified by Mohammad.
'Abdulah bin Abbas: .The Prophet replied, .. "I also saw the Hell-fire and I had never seen such a horrible sight. I saw that most of the inhabitants were women." (Sahih Bukhari). பெண்கள் ஒரு விளை நிலம். இறங்கி வந்த வேதமும், அதை இவ்வுலகுக்குக் கொடுத்த இறுதித் தூதரும் இதைத்தான் சொல்லும்போது நாங்கள் அதைத்தானேக் கேட்போம்.நீங்கள் உங்கள் வேலையைப் பாருங்கள் நண்பரே!
ezil இது 1400 வருடத்திற்கு முன்பு அரேபிய பாலைவனத்தில், நாகரிகம் அறியாத மண்ணில் பிறந்த, ஒரு மனிதர் இறைவன் வானவர் ஜுப்ராயில் மூலமாகத் தன்னிடம் காதில் சொன்னதாகச் சொன்ன, விபரீதக் கோட்பாட்டின் தாக்கம். அவ்வளவுதான். இதை ஏற்பதும், ஏற்காததும் அவர்கள் தலைவலி! உங்களுக்கென்ன போச்சு?
ஒருத்தியையே உதைத்துக் கொண்டிருப்பது மாகா போர்;அதைவிட கொடுமையானது ஒன்றுமில்லை என்பதால் தான் நாலு பேரை மனைவிகளாக்கலாம் என்று மனிதநேயத்தோடு சொல்கிறார்களா?நிறைய திருமணம் செய்வது,மனைவிகளை உதைப்பது ,நல்ல ஹாபி.
Muslim Book 004, Number 2127: Ayesha narrated. "He struck me on the chest which caused me pain."
அயீஷா அம்மையாருக்கு அப்போது வயது 9. முகம்மது (சல்) பெருமானாருக்கு 60+. மனைவியை நெஞ்சில் அடிப்பது சுன்னா. முகம்மது (சல்) பெருமானாரே செய்து காட்டியிருக்கிறார்.
ஆகவே மனைவியை அடிப்பது ஷாரியா சட்டப்படி சரியானதுதான்.
மனைவியை அடிப்பது இஸ்லாமிய சட்டப்படி தவறில்லை. இந்தியாவில் மனைவியை அடிப்பது டொமஸ்டிக் வயலன்ஸில் தண்டனைக்குரியது.
ஆகவே, இஸ்லாமிய ஆண்கள் தங்கள் மதத்தை பின்பற்றமுடியாதபடி இந்தியாவில் அடக்குமுறையில் கொடுமைபப்டுத்தப்படுகிறார்கள்.
The twisted logic he puts for justifying wife beating only makes sense when you consider women as non human subject (like a live stock).
And Allah the almighty has sent an "user manual" to handle each commodity in earth which he created! (for what?!!)
Those who defend this "law" (what a travesty of truth!) are feeding a dangerous man eater whose first victims (people like pravhu rajadhurai) are going to be those who fed it.
மனைவியை அடிப்பது இந்தியாவில் சிவில் குற்றமா? கிரிமினல் குற்றமா?.
சிவில் குற்றமென்றால் அது ஆளாளுக்கு ஒன்னு இருக்குது.
கிரிமினல் என்றால் முஸ்லிம் என்ன இந்து என்ன எல்லாருக்கும் விலங்குதான். ஆனால் மினிஸ்டர்கள், அவர்களுக்கு வேண்டியவர்கள், பணக்காரர்கள், ரவுடிகள் இவர்கள் சட்டத்தை விட உயர்ந்தவர்கள்
Who is this advocate? I am shocked by his article justifying sharia. What does he mean by saying that each community can have its own laws ? This guy quotes manu to justify sharia! Who demands that manu's code should be implemented? Will this (devil's)advocate justify such demands? How does he arrive at the conclusion that muslims in india want sharia? Who, in his opinion are representatives of indian muslims? Does he mean the mullas? There are many women's organisations(muslims) who want the sharia should not be implemented. Many muslim females have voiced their anger against the unjust system of not granting them any maintenance by taking recourse to the shah-bano's precedent. Sharia demands that kafirs should not be treated as equals with muslims.In covai they have murdered innocent hindus after taking sharia verdicts from local imams. These imams have given fatwas justifying the murders based on shariat laws. In my opinion persons who advocate for fundamentalist muslims are more dangerous than those fanatics.Sharia courts in saudi demand that even non-muslim women should wear purdah. Will prabu rajadurai tolerate if a sharia court(sic!) in madurai asks his wife/sister/mother to wear purdah?
What a bunch of irresponsible morons these devil's advocates are! Sic!! I feel like vomitting!!
முல்லா ஆதரவு வேஷமும் போடவேண்டும்.செக்கூலர் இமேஜையும் நிலைநிறுத்த வேண்டும் எனும் நோக்கில் காலரியில் கிடைக்கும் கைதட்டலுக்காக உளரும் அரசியால்வாதியை போல் கட்டுரை எழுதியிருக்கிறார் பிரபு ராஜதுரை.
/திருமணம் என்பது ஒப்பந்தமே என்று அடித்துச் சொல்லி சிக்கலில்லாத விவாகரத்திற்கும் வழிகாட்டுகிறது./
விவாகரத்து செய்யும் முஸ்லிம் பெண்களுக்கு ஜீவனாம்சம் இப்போது கொடுக்கப்படுகிறதா?மற்ற மத பெண்களை போல் அவர்களுக்கு சட்ட பூர்வ பாதுகாப்பு கிடைக்கிறதா?முத்தலாக் எனும் டமாகல்ஸின் கத்தி இன்னும் அவர்கள் தலையில் தொங்கிக்கொண்டு தானே உள்ளது?முத்தலாக்கை பற்றி இந்த மகானுபாவர் வாயையாவது திறக்கிறாரா பாருங்கள்.
அடுத்து திருமணத்தை விரைவில் அறுத்தெறிவது என்பது நல்லதாம்.பொண்டாட்டியை ஒரே நிமிடத்தில் தலாக்,தலாக்,தலாக் சொல்லி அவள் வாழ்வை முறித்தெறிவது இந்த முற்போக்குவாதிக்கு சிக்கலில்லாத விவாகரத்தாம்.இதனால் பெண்களுக்கு எந்த விதமான சமூகபாதுகாப்பும் கிடைக்காமல் போகிறது என்பதை இந்த முற்போக்குவாதி உணர்கிறாரா என தெரியவில்லை.
முத்தலாக் சொல்லி பிரிந்த தம்பதியினர் மீண்டும் சேர விரும்பினால் அந்த பெண் மீண்டும் இன்னொருவனை திருமணம் செய்து அவனோடு படுத்து எழுந்து, அவன் விவாகரத்து கொடுத்த பின்னரே பழைய கணவனை திருமணம் செய்யவேண்டும் எனும் மிருகத்தனமான சட்டம் இருப்பதை இந்த அறிவுஜீவி கண்டுகொள்வதே இல்லை.
கணவனோடு சேரவேண்டுமானால் இன்னொருவனோடு கட்டாயமாக படுத்து எழுந்திருக்க வேண்டும் என்பது எந்த அளவுக்கு கீழான சட்டம்?இது கற்பழிப்புக்கும், கூட்டி கொடுப்பதற்கும் சமமான செயலல்லவா? சினிமாவில் தான் வில்லன் கதாநாயகனை கட்டிவைத்து விட்டு தன்னோடு படுத்து எழுந்தால் தான் கதாநாயகனோடு சேர அனுமதிப்பேன் என்பான். இதற்கும் அதற்கும் என்ன வித்தியாசம் என்று எனக்கு புரியவில்லை. இதை எல்லாம் பற்றி இந்த மனிதர் வாயே திறப்பதில்லை.
குமுதத்தில் வந்த இந்த செய்தியை படியுங்கள். கற்பழிப்பை தூண்டும் இந்த ஷரியாவின் அவலம் தெரியும்
இஸ்லாமிய சட்டப்படி கணவன்_மனைவி இடையேயான திருமண பந்தத்தை முறைப்படி முடிவுக்குக் கொண்டுவரும் ‘தலாக்’ என்ற வார்த்தையை, குடிபோதையில் உளறிக் கொட்டிவிட்டு, குடும்பத்தோடு சேர முடியாமல் நடுத்தெருவில் நிற்கிறார் ஓர் அப்பாவி.
இவருக்கு ஏற்பட்டுள்ள இந்த அனுபவம், இவரது குடும்பத்தை மட்டுமின்றி நாடு முழுக்க உள்ள இஸ்லாமிய சமூகத்தவரிடையே தாக்கத்தையும், விவாதத்தையும் ஏற்படுத்தியிருக்கிறது.
பீகார் மாநிலம் பாட்னா அருகே உள்ள பர்போதி கிராமத்தைச் சேர்ந்தவர் முகம்மது அக்தர். குடிப்பழக்கம் உடைய அக்தர், தன் மனைவி சகினாவுடன் அவ்வப்போது வாய்த் தகராறில் ஈடுபடுவது வழக்கம். இருபது நாட்களுக்கு முன்பு ஓர் இரவில் கொஞ்சம் அதிகமாகவே குடித்துவிட்டு வந்து மனைவியுடன் தகராறு செய்ய, பக்கத்து வீட்டுக்காரர்களும் இவர்கள் வீட்டு முன்பு கூடிவிட்டார்கள்.
அக்தரின் போதை அதிகமானதால் டென்ஷனான மனைவியும் சூடாகி சப்தம் போட, கோபம் தலைக்கேறிய அக்தர், மனைவியைப் பார்த்து ‘‘தலாக்.. தலாக்.. தலாக்..’’ என்று மூன்று முறை சொல்லிவிட்டார். சுற்றியிருந்தவர்கள் அதிர்ச்சியில் உறைந்து போய் நிற்க, யாரோ ஒருவர் லோக்கல் மௌலவியான (முஸ்லிம் திருமணப் பதிவு மற்றும் முறிவு விவரங்களைப் பதிவு செய்யும் அதிகாரம் படைத்தவர்) இம்மானுல் ஹக் கானுக்குத் தகவல் சொல்லிவிட்டார்.
உடனே சம்பவ இடத்துக்கு விரைந்து வந்த இம்மானுல் ஹக், நடந்த விஷயம் பற்றிக் கேட்டறிந்து ‘அக்தர் தலாக் சொன்னது இஸ்லாமிய சட்டப்படி செல்லுபடியான ஒன்றுதான். எனவே, மனைவி சகினாவைப் பிரிந்துதான் இனி அவர் வாழவேண்டும்!’’ என்று தீர்ப்பளித்து அதைப் பதிவும் செய்து கொண்டார்.
அடுத்த நாள் காலையில் போதை தெளிந்த அக்தர், நடந்தவற்றைக் கேள்விப்பட்டு, துடிக்க ஆரம்பித்துவிட்டார். ‘‘போதையில் நான் என்ன சொன்னேன் என்றே தெரியவில்லை. தலாக்கை எத்தனை முறை சொன்னேன் என்பதுகூட நினைவில்லை. ஆனால் நான் மூன்று முறை சொன்னதாகக் கிராமத்தினர் வலியுறுத்திச் சொல்கிறார்கள். என் மனைவியையும் அதை ஒப்புக்கொள்ளச் சொல்லி நிர்ப்பந்திக்கிறார்கள்.
நான் மூன்று முறை தலாக் சொன்னதாகவே வைத்துக் கொண்டாலும், அதை நான் போதையில் சொன்னதை எல்லோரும் அறிவார்கள். எனவே, அதை மன்னித்து, என்னை என் மனைவியுடன் சேர்ந்து வாழ அனுமதிக்க வேண்டும்.’’, என்கிறார் கதறி அழுதபடி. அவர் சொன்ன வார்த்தைகளை கிராமத்தினர் யாரும் காதில் வாங்கவில்லை.
‘‘அவர் குடிபோதையில்தான் தலாக் சொன்னார். என்னைப் பிரியும் நோக்கம் அவருக்கு இல்லை. நாங்கள் இருவரும் சேர்ந்து வாழவே விரும்புகிறோம். ஆனால் சமூகக் கட்டுப்பாட்டுக்குப் பயந்து தனியாக வாழவேண்டியுள்ளது. எங்கள் நிலையை உணர்ந்து, அவரை மன்னிக்க வேண்டும்!’’ என்று சகினா விடுத்த வேண்டுகோளுக்கும் இன்றுவரை பாஸிடிவான பதில் கிடைக்கவில்லை.
‘சேர்ந்து வாழ்வது என்ற பேச்சுக்கே இடமில்லை. மூன்றுமுறை தலாக் சொன்ன அந்தக் கணமே விவாகரத்து அமலுக்கு வந்துவிடுகிறது. மதுவை இஸ்லாம் அனுமதிப்பதில்லை. ஆனால் குடித்துவிட்டு தலாக் சொன்னாலும், அது விவாகரத்து என்றே ஏற்றுக்கொள்ளப்படும்!’’ என்று மௌலவி இம்மானுவேல் ஹக் தனது இறுதித்தீர்ப்பையும் சொல்லிவிட, அதன் பிறகுதான் நாடு தழுவிய சர்ச்சையும் ஆரம்பமானது.
இஸ்லாமிய பழைமைவாதிகள் நிறைந்த இந்த ஊரில், மதப் பெரியவர்கள் என்று சொல்லப்படும் சிலர் ஒரு யோசனையைச் சொல்லியிருக்கிறார்கள். ‘அக்தர், விவாகரத்தான தன் மனைவியுடன் மீண்டும் சேர்ந்து வாழ வேண்டுமானால், சகினா இன்னொருவரைத் திருமணம் செய்து, அவரையும் விவாகரத்து செய்ய வேண்டும். அதன்படியே அக்தர் சகினாவை மீண்டும் திருமணம் செய்து கொண்டு சேர்ந்து வாழ முடியும்’’, என்பதுதான் அந்த யோசனை.
சம்பவம் நடந்த நாளிலிருந்தே தான் வைத்திருக்கும் டெய்லரிங் கடையில் தனியாகக் குடியிருந்து வரும் அக்தர் இதைக் கேட்டுக் கொதித்துப் போனார். ‘இவர்கள் சொல்வது மாதிரி, சகினா இன்னொரு திருமணம் செய்வது நடந்தால், நான் தற்கொலை செய்து கொள்வேன்!’ என்றும் சொல்லிவருகிறார் அக்தர்.
ஒரு கிராமத்துக்குள் நடந்த இந்த வாதப் பிரதி வாதங்கள்தான் இன்று நாடு முழுக்க ஒரு விவாதத்தை ஏற்படுத்தியிருக்கிறது. இஸ்லாமிய சட்டப்படியே பார்த்தாலும், தன் மனைவியைப் பிரிய நினைக்கும் அவர் ஒரே நேரத்தில் அடுத்தடுத்து மூன்றுமுறை ‘தலாக்’ சொல்ல முடியாது.
‘தலாக்’ சொன்ன பிறகு இத்தா காலம் எனப்படும் கரு அறியும் காலம் வரை (மூன்று மாதங்கள்) காத்திருக்க வேண்டும். அந்த நேரத்திலும் கணவன், மனைவி ஒரே வீட்டில் வசிக்கலாம். மூன்று மாத முடிவில் மத்தியஸ்தர்கள் மூலமாக சமாதானம் ஏற்படுத்த முயற்சிப்பதையும் அனுமதிக்கிறது இஸ்லாம். சமாதானம் ஏற்பட்டால் நடந்ததை மறந்து சேர்ந்து வாழலாம்.
இந்தப் பிரிவுகள் மற்றும் சமாதானங்கள் நடக்கும்போது, இஸ்லாமிய மதத்தைப் பின்பற்றும் இருவர் சாட்சிகளாக இருக்க வேண்டும் என்பதையும் இஸ்லாம் வலியுறுத்துகிறது. விதிமுறைகள் இப்படி இருக்க, இதில் எதையும் கடைப்பிடிக்காமல், தவறுதலாக அக்தர் சொன்ன தலாக்கை ஏற்று இருவரையும் பிரித்து வைத்திருப்பதைக் கடுமையாக எதிர்க்க ஆரம்பித்திருக்கிறார்கள், பெண்ணுரிமையை நிலைநாட்ட விரும்பும் இஸ்லாமிய சமூகத்தினர் பலரும். தமிழ்நாடு வக்ஃபு வாரியத்தின் முன்னாள் தலைவரும், திருவல்லிக்கேணி தொகுதி எம்.எல்.ஏ.வுமான ஃபதர் சயீத், இந்த சம்பவத்தைக் கடுமையாக எதிர்க்கிறார். ‘‘லோக்கல் மௌலவி செய்தது இஸ்லாமிய சட்டத்திற்கு முற்றிலும் விரோதமானது. தலாக் சொன்ன பிறகு மூன்று மாதம் கால அவகாசம் தரவேண்டும். மனப்பிணக்கைச் சரிசெய்ய முயற்சிக்க வேண்டும். சமாதானம் ஏற்பட்டால் சேர்த்து வைக்கலாம் என்றெல்லாம் உச்சநீதிமன்றமே பலமுறை தெளிவுபடுத்தி தீர்வுகளை வழங்கியிருக்கிறது. இஸ்லாமிய சட்டமும் அதைத்தான் சொல்கிறது.
இதை மனதில் கொள்ளாமல் அவசரக் கோலத்தில், குடியின்பிடியில் சொல்லப்பட்ட தலாக்கை ஏற்றுக்கொண்டதாகச் சொல்வது தவறான நடவடிக்கை. என்னைப் பொறுத்தவரை அக்தரும், சகினாவும் சேர்ந்தே வாழலாம். அவர்கள் இருவருக்கும் அதற்கு ஆசை இருக்கும் போது, பிரிந்து வாழ வேண்டிய நிர்ப்பந்தம் இல்லை. இஸ்லாத்தின் மீது உண்மையான பற்றுக்கொண்ட யாருமே லோக்கல் மௌலவி செய்துள்ள காரியத்தை ஆதரிக்க மாட்டார்கள். ஆதரிக்கவும் கூடாது!’’ என்று உறுதியான குரலில் சொன்னார் ஃபதர் சயீத்.
இஸ்லாமியப் பெண்களின், உரிமைகளுக்காகக் குரல் கொடுப்பதிலும், அதுகுறித்த கருத்துக்களை வெளிப்படையாகவும், துணிச்சலாகவும் சொல்லும் கவிஞர் சல்மாவும் இதே கருத்தைத்தான் சொல்கிறார். ‘‘ஒவ்வொரு தலாக்குக்கும் ஒரு மாத இடைவெளி இருக்க வேண்டியது அவசியம். ஒரே நேரத்தில் மூன்று முறை சொன்னால் அதை இஸ்லாமிய சட்டப்படி விவாகரத்தாகக் கருத முடியாது.
இஸ்லாமிய நாடுகளில் ‘தலாக்’ முறையை விதிமுறைகளின் படியே கடைப்பிடிக்கிறார்கள். அதனால், அங்கு இதுமாதிரி தவறான முடிவுகள் எடுக்கப்படுவதில்லை. இஸ்லாத்தை சரியாகப் புரிந்துகொள்ளாத பழைமைவாதிகளால்தான் இந்தியாவில் இதுமாதிரியான சர்ச்சைகள் எழுகின்றன. மதத்தை வழி நடத்துவதாகச் சொல்லிக்கொள்ளும் சில மதப் பெரியவர்களே இப்படிச் செய்வது இஸ்லாத்துக்கும், இஸ்லாமிய பெண்களுக்கும் எதிரான காரியமாகும்.
இது மாதிரி தவறுகள் நடக்கும்போது அதைச் சுட்டிக்காட்டிக் கொண்டேதான் இருக்கிறோம். இஸ்லாமிய சட்டப்படி பெண்களுக்கு உள்ள உரிமைகள் பற்றிய விழிப்புணர்வு, இச் சமூகப் பெண்களிடம் இன்னும் அதிகமாகப் பரவ வேண்டி உள்ளது. அந்த விழிப்புணர்வைப் பெறாதவரை இது மாதிரியான ஆணாதிக்க விளைவுகளையும் மூடநம்பிக்கைகளையும் எதிர்கொள்ளத்தான் வேண்டியிருக்கிறது.
ஆனாலும் இது மாதிரி மதத்தைத் தவறாக அணுகுவோருக்கு மதம் துணை போகாது என்ற நம்பிக்கை எனக்கு உண்டு. எனவே அக்தரும், சகினாவும் தவறான தீர்ப்பைப் புறந்தள்ளிவிட்டு சேர்ந்தே வாழலாம். சமூகத்தின் பெயரைச்சொல்லி, யாராவது துன்புறுத்த நினைத்தால், பாதுகாப்புக் கேட்டு போலீஸ§க்குப் போவதிலும் தவறில்லை,’’ என்று ஆவேசப்பட்டார் சல்மா.
இந்த வாதப் பிரதிவாதங்கள் குறித்து, தமிழ்நாடு முஸ்லிம் முன்னேற்றக் கழகத்தின் தலைவர் பேராசிரியர் எம்.ஹெச் ஜவாஹிருல்லாவிடம் பேசினோம். ‘‘அக்தரின் விஷயத்திற்குள் போகும் முன்பாக ஒரு கருத்தைச் சொல்லிவிடுகிறேன். இந்தியாவில் சமீபகாலமாக முஸ்லிம்கள் விஷயத்தில் பாரபட்சமான போக்கையே ஊடகங்கள் கடைப்பிடிக்கின்றன. சின்ன விஷயங்களைக்கூட, தேசியப் பிரச்னைபோலக் காட்டி விவாதத்தைக் கிளப்புகிறார்கள். இது முஸ்லிம் சமுதாயத்தின் நற்பெயருக்குக் களங்கம் கற்பிக்கும் முயற்சி. ஊடகங்களின் ஒரு பிரிவினர் செய்யும் இந்தக் காரியங்களால் முஸ்லிம்களின் மனம் ரணமாக்கப்பட்டிருக்கிறது. இனி பிரச்னைக்குள் வருகிறேன். தொழுகைக்குப் போகும்போது, மது அருந்திவிட்டுப் போகக்கூடாது என்று வலியுறுத்துகிறது திருக்குரான். குடித்து, சுய நினைவு இழந்த நிலையில் செய்யப்படும் தொழுகையை அங்கீகரிக்க முடியாது என்பதால்தான் அப்படிச் சொல்லப்பட்டிருக்கிறது.
எனவே, குடித்துவிட்டு மூன்றுமுறை அல்ல... முந்நூறு முறை தலாக் சொன்னாலும் அது ஏற்றுக்கொள்ளப்படக் கூடியது அல்ல.
அக்தர் விஷயத்தில் நடந்த விஷயங்கள்அனைத்தையும் ஊடகங்கள் சரியாக வெளிக்கொண்டு வந்திருக்கும் என்ற நம்பிக்கை எனக்கு இல்லை. ஆனால் இது மாதிரி நடந்திருக்குமானால் அது தவறுதான்.
திருமணம், பிரிவு, வாழ்க்கை முறை என்று எல்லா விஷயங்களைப் பற்றியும் இஸ்லாமியச் சட்டம் தெளிவாக எடுத்துச் சொல்லுகிறது. ஒரு சிலர் விதிவிலக்காக மனம் போனபடி செயல்படுகிறார்கள் என்பதற்காக, இந்த மதத்தையே ஒட்டுமொத்தமாகக் குறை சொல்ல யாரேனும் முற்பட்டால் அதை ஏற்க முடியாது.
குடும்ப நல நீதிமன்றங்களில் இன்று நிலுவையில் உள்ள வழக்குகளைப் பாருங்கள்... முஸ்லிம் சமுதாயத்தவரின் வழக்குகள் அதில் குறைவாகவே இருக்கும். இந்தச் சமுதாயத்தில் அதுமாதிரியான பிரச்னைகள் குறைவு என்பதற்கு இதுவே சாட்சி. இந்த நிலையில், இம்மதத்தின் செயல்பாடுகளை பழைமைவாதிகள், புதுமைவாதிகள் என்று பிரித்துப் பார்ப்பது தவறான செயலாகும்!’’ என்று சொல்லி முடித்துக் கொண்டார் ஜவாஹிருல்லா.
இதற்கிடையில் அக்தரின் நிலைமை பற்றி அறிந்த ‘அகில இந்திய முஸ்லிம் தனி நபர் சட்ட வாரியம்’ மேல் விசாரணைக்காக அக்தரை வரவழைத்து விசாரணையைத் தொடங்கியிருக்கிறது.
‘‘எவரேனும் அறியாமையின் காரணமாக யாதொரு தீமையைச் செய்துவிட்டு, பின்னர் அதற்காக வருந்தி, அதிலிருந்து விலகி சீர்திருத்திக்கொண்டால் அவனுடைய குற்றங்களை இறைவன் மன்னித்து விடுவான். ஏனென்றால், மிக மன்னிப்போனும் கிருபையடையவனுமாக அல்லாஹ் இருக்கின்றான்’’ என்ற குரான் வாசகத்திற்கு ஓர் அர்த்தம் கிடைக்கும் என்ற நம்பிக்கையுடன் இந்த விசாரணையை எதிர்கொண்டிருக்கிறார் அக்தர்.
முல்லா ஆதரவு வேஷமும் போடவேண்டும்.செக்கூலர் இமேஜையும் நிலைநிறுத்த வேண்டும் எனும் நோக்கில் காலரியில் கிடைக்கும் கைதட்டலுக்காக உளரும் அரசியால்வாதியை போல் கட்டுரை எழுதியிருக்கிறார் பிரபு ராஜதுரை.
/திருமணம் என்பது ஒப்பந்தமே என்று அடித்துச் சொல்லி சிக்கலில்லாத விவாகரத்திற்கும் வழிகாட்டுகிறது./
விவாகரத்து செய்யும் முஸ்லிம் பெண்களுக்கு ஜீவனாம்சம் இப்போது கொடுக்கப்படுகிறதா?மற்ற மத பெண்களை போல் அவர்களுக்கு சட்ட பூர்வ பாதுகாப்பு கிடைக்கிறதா?முத்தலாக் எனும் டமாகல்ஸின் கத்தி இன்னும் அவர்கள் தலையில் தொங்கிக்கொண்டு தானே உள்ளது?முத்தலாக்கை பற்றி இந்த மகானுபாவர் வாயையாவது திறக்கிறாரா பாருங்கள்.
அடுத்து திருமணத்தை விரைவில் அறுத்தெறிவது என்பது நல்லதாம்.பொண்டாட்டியை ஒரே நிமிடத்தில் தலாக்,தலாக்,தலாக் சொல்லி அவள் வாழ்வை முறித்தெறிவது இந்த முற்போக்குவாதிக்கு சிக்கலில்லாத விவாகரத்தாம்.இதனால் பெண்களுக்கு எந்த விதமான சமூகபாதுகாப்பும் கிடைக்காமல் போகிறது என்பதை இந்த முற்போக்குவாதி உணர்கிறாரா என தெரியவில்லை.
முத்தலாக் சொல்லி பிரிந்த தம்பதியினர் மீண்டும் சேர விரும்பினால் அந்த பெண் மீண்டும் இன்னொருவனை திருமணம் செய்து அவனோடு படுத்து எழுந்து, அவன் விவாகரத்து கொடுத்த பின்னரே பழைய கணவனை திருமணம் செய்யவேண்டும் எனும் மிருகத்தனமான சட்டம் இருப்பதை இந்த அறிவுஜீவி கண்டுகொள்வதே இல்லை.
கணவனோடு சேரவேண்டுமானால் இன்னொருவனோடு கட்டாயமாக படுத்து எழுந்திருக்க வேண்டும் என்பது எந்த அளவுக்கு கீழான சட்டம்?இது கற்பழிப்புக்கும், கூட்டி கொடுப்பதற்கும் சமமான செயலல்லவா? சினிமாவில் தான் வில்லன் கதாநாயகனை கட்டிவைத்து விட்டு தன்னோடு படுத்து எழுந்தால் தான் கதாநாயகனோடு சேர அனுமதிப்பேன் என்பான். இதற்கும் அதற்கும் என்ன வித்தியாசம் என்று எனக்கு புரியவில்லை. இதை எல்லாம் பற்றி இந்த மனிதர் வாயே திறப்பதில்லை.
குமுதத்தில் வந்த இந்த செய்தியை படியுங்கள். கற்பழிப்பை தூண்டும் இந்த ஷரியாவின் அவலம் தெரியும்
இஸ்லாமிய சட்டப்படி கணவன்_மனைவி இடையேயான திருமண பந்தத்தை முறைப்படி முடிவுக்குக் கொண்டுவரும் ‘தலாக்’ என்ற வார்த்தையை, குடிபோதையில் உளறிக் கொட்டிவிட்டு, குடும்பத்தோடு சேர முடியாமல் நடுத்தெருவில் நிற்கிறார் ஓர் அப்பாவி.
இவருக்கு ஏற்பட்டுள்ள இந்த அனுபவம், இவரது குடும்பத்தை மட்டுமின்றி நாடு முழுக்க உள்ள இஸ்லாமிய சமூகத்தவரிடையே தாக்கத்தையும், விவாதத்தையும் ஏற்படுத்தியிருக்கிறது.
பீகார் மாநிலம் பாட்னா அருகே உள்ள பர்போதி கிராமத்தைச் சேர்ந்தவர் முகம்மது அக்தர். குடிப்பழக்கம் உடைய அக்தர், தன் மனைவி சகினாவுடன் அவ்வப்போது வாய்த் தகராறில் ஈடுபடுவது வழக்கம். இருபது நாட்களுக்கு முன்பு ஓர் இரவில் கொஞ்சம் அதிகமாகவே குடித்துவிட்டு வந்து மனைவியுடன் தகராறு செய்ய, பக்கத்து வீட்டுக்காரர்களும் இவர்கள் வீட்டு முன்பு கூடிவிட்டார்கள்.
அக்தரின் போதை அதிகமானதால் டென்ஷனான மனைவியும் சூடாகி சப்தம் போட, கோபம் தலைக்கேறிய அக்தர், மனைவியைப் பார்த்து ‘‘தலாக்.. தலாக்.. தலாக்..’’ என்று மூன்று முறை சொல்லிவிட்டார். சுற்றியிருந்தவர்கள் அதிர்ச்சியில் உறைந்து போய் நிற்க, யாரோ ஒருவர் லோக்கல் மௌலவியான (முஸ்லிம் திருமணப் பதிவு மற்றும் முறிவு விவரங்களைப் பதிவு செய்யும் அதிகாரம் படைத்தவர்) இம்மானுல் ஹக் கானுக்குத் தகவல் சொல்லிவிட்டார்.
உடனே சம்பவ இடத்துக்கு விரைந்து வந்த இம்மானுல் ஹக், நடந்த விஷயம் பற்றிக் கேட்டறிந்து ‘அக்தர் தலாக் சொன்னது இஸ்லாமிய சட்டப்படி செல்லுபடியான ஒன்றுதான். எனவே, மனைவி சகினாவைப் பிரிந்துதான் இனி அவர் வாழவேண்டும்!’’ என்று தீர்ப்பளித்து அதைப் பதிவும் செய்து கொண்டார்.
அடுத்த நாள் காலையில் போதை தெளிந்த அக்தர், நடந்தவற்றைக் கேள்விப்பட்டு, துடிக்க ஆரம்பித்துவிட்டார். ‘‘போதையில் நான் என்ன சொன்னேன் என்றே தெரியவில்லை. தலாக்கை எத்தனை முறை சொன்னேன் என்பதுகூட நினைவில்லை. ஆனால் நான் மூன்று முறை சொன்னதாகக் கிராமத்தினர் வலியுறுத்திச் சொல்கிறார்கள். என் மனைவியையும் அதை ஒப்புக்கொள்ளச் சொல்லி நிர்ப்பந்திக்கிறார்கள்.
நான் மூன்று முறை தலாக் சொன்னதாகவே வைத்துக் கொண்டாலும், அதை நான் போதையில் சொன்னதை எல்லோரும் அறிவார்கள். எனவே, அதை மன்னித்து, என்னை என் மனைவியுடன் சேர்ந்து வாழ அனுமதிக்க வேண்டும்.’’, என்கிறார் கதறி அழுதபடி. அவர் சொன்ன வார்த்தைகளை கிராமத்தினர் யாரும் காதில் வாங்கவில்லை.
‘‘அவர் குடிபோதையில்தான் தலாக் சொன்னார். என்னைப் பிரியும் நோக்கம் அவருக்கு இல்லை. நாங்கள் இருவரும் சேர்ந்து வாழவே விரும்புகிறோம். ஆனால் சமூகக் கட்டுப்பாட்டுக்குப் பயந்து தனியாக வாழவேண்டியுள்ளது. எங்கள் நிலையை உணர்ந்து, அவரை மன்னிக்க வேண்டும்!’’ என்று சகினா விடுத்த வேண்டுகோளுக்கும் இன்றுவரை பாஸிடிவான பதில் கிடைக்கவில்லை.
‘சேர்ந்து வாழ்வது என்ற பேச்சுக்கே இடமில்லை. மூன்றுமுறை தலாக் சொன்ன அந்தக் கணமே விவாகரத்து அமலுக்கு வந்துவிடுகிறது. மதுவை இஸ்லாம் அனுமதிப்பதில்லை. ஆனால் குடித்துவிட்டு தலாக் சொன்னாலும், அது விவாகரத்து என்றே ஏற்றுக்கொள்ளப்படும்!’’ என்று மௌலவி இம்மானுவேல் ஹக் தனது இறுதித்தீர்ப்பையும் சொல்லிவிட, அதன் பிறகுதான் நாடு தழுவிய சர்ச்சையும் ஆரம்பமானது.
இஸ்லாமிய பழைமைவாதிகள் நிறைந்த இந்த ஊரில், மதப் பெரியவர்கள் என்று சொல்லப்படும் சிலர் ஒரு யோசனையைச் சொல்லியிருக்கிறார்கள். ‘அக்தர், விவாகரத்தான தன் மனைவியுடன் மீண்டும் சேர்ந்து வாழ வேண்டுமானால், சகினா இன்னொருவரைத் திருமணம் செய்து, அவரையும் விவாகரத்து செய்ய வேண்டும். அதன்படியே அக்தர் சகினாவை மீண்டும் திருமணம் செய்து கொண்டு சேர்ந்து வாழ முடியும்’’, என்பதுதான் அந்த யோசனை.
சம்பவம் நடந்த நாளிலிருந்தே தான் வைத்திருக்கும் டெய்லரிங் கடையில் தனியாகக் குடியிருந்து வரும் அக்தர் இதைக் கேட்டுக் கொதித்துப் போனார். ‘இவர்கள் சொல்வது மாதிரி, சகினா இன்னொரு திருமணம் செய்வது நடந்தால், நான் தற்கொலை செய்து கொள்வேன்!’ என்றும் சொல்லிவருகிறார் அக்தர்.
ஒரு கிராமத்துக்குள் நடந்த இந்த வாதப் பிரதி வாதங்கள்தான் இன்று நாடு முழுக்க ஒரு விவாதத்தை ஏற்படுத்தியிருக்கிறது. இஸ்லாமிய சட்டப்படியே பார்த்தாலும், தன் மனைவியைப் பிரிய நினைக்கும் அவர் ஒரே நேரத்தில் அடுத்தடுத்து மூன்றுமுறை ‘தலாக்’ சொல்ல முடியாது.
‘தலாக்’ சொன்ன பிறகு இத்தா காலம் எனப்படும் கரு அறியும் காலம் வரை (மூன்று மாதங்கள்) காத்திருக்க வேண்டும். அந்த நேரத்திலும் கணவன், மனைவி ஒரே வீட்டில் வசிக்கலாம். மூன்று மாத முடிவில் மத்தியஸ்தர்கள் மூலமாக சமாதானம் ஏற்படுத்த முயற்சிப்பதையும் அனுமதிக்கிறது இஸ்லாம். சமாதானம் ஏற்பட்டால் நடந்ததை மறந்து சேர்ந்து வாழலாம்.
இந்தப் பிரிவுகள் மற்றும் சமாதானங்கள் நடக்கும்போது, இஸ்லாமிய மதத்தைப் பின்பற்றும் இருவர் சாட்சிகளாக இருக்க வேண்டும் என்பதையும் இஸ்லாம் வலியுறுத்துகிறது. விதிமுறைகள் இப்படி இருக்க, இதில் எதையும் கடைப்பிடிக்காமல், தவறுதலாக அக்தர் சொன்ன தலாக்கை ஏற்று இருவரையும் பிரித்து வைத்திருப்பதைக் கடுமையாக எதிர்க்க ஆரம்பித்திருக்கிறார்கள், பெண்ணுரிமையை நிலைநாட்ட விரும்பும் இஸ்லாமிய சமூகத்தினர் பலரும். தமிழ்நாடு வக்ஃபு வாரியத்தின் முன்னாள் தலைவரும், திருவல்லிக்கேணி தொகுதி எம்.எல்.ஏ.வுமான ஃபதர் சயீத், இந்த சம்பவத்தைக் கடுமையாக எதிர்க்கிறார். ‘‘லோக்கல் மௌலவி செய்தது இஸ்லாமிய சட்டத்திற்கு முற்றிலும் விரோதமானது. தலாக் சொன்ன பிறகு மூன்று மாதம் கால அவகாசம் தரவேண்டும். மனப்பிணக்கைச் சரிசெய்ய முயற்சிக்க வேண்டும். சமாதானம் ஏற்பட்டால் சேர்த்து வைக்கலாம் என்றெல்லாம் உச்சநீதிமன்றமே பலமுறை தெளிவுபடுத்தி தீர்வுகளை வழங்கியிருக்கிறது. இஸ்லாமிய சட்டமும் அதைத்தான் சொல்கிறது.
இதை மனதில் கொள்ளாமல் அவசரக் கோலத்தில், குடியின்பிடியில் சொல்லப்பட்ட தலாக்கை ஏற்றுக்கொண்டதாகச் சொல்வது தவறான நடவடிக்கை. என்னைப் பொறுத்தவரை அக்தரும், சகினாவும் சேர்ந்தே வாழலாம். அவர்கள் இருவருக்கும் அதற்கு ஆசை இருக்கும் போது, பிரிந்து வாழ வேண்டிய நிர்ப்பந்தம் இல்லை. இஸ்லாத்தின் மீது உண்மையான பற்றுக்கொண்ட யாருமே லோக்கல் மௌலவி செய்துள்ள காரியத்தை ஆதரிக்க மாட்டார்கள். ஆதரிக்கவும் கூடாது!’’ என்று உறுதியான குரலில் சொன்னார் ஃபதர் சயீத்.
இஸ்லாமியப் பெண்களின், உரிமைகளுக்காகக் குரல் கொடுப்பதிலும், அதுகுறித்த கருத்துக்களை வெளிப்படையாகவும், துணிச்சலாகவும் சொல்லும் கவிஞர் சல்மாவும் இதே கருத்தைத்தான் சொல்கிறார். ‘‘ஒவ்வொரு தலாக்குக்கும் ஒரு மாத இடைவெளி இருக்க வேண்டியது அவசியம். ஒரே நேரத்தில் மூன்று முறை சொன்னால் அதை இஸ்லாமிய சட்டப்படி விவாகரத்தாகக் கருத முடியாது.
இஸ்லாமிய நாடுகளில் ‘தலாக்’ முறையை விதிமுறைகளின் படியே கடைப்பிடிக்கிறார்கள். அதனால், அங்கு இதுமாதிரி தவறான முடிவுகள் எடுக்கப்படுவதில்லை. இஸ்லாத்தை சரியாகப் புரிந்துகொள்ளாத பழைமைவாதிகளால்தான் இந்தியாவில் இதுமாதிரியான சர்ச்சைகள் எழுகின்றன. மதத்தை வழி நடத்துவதாகச் சொல்லிக்கொள்ளும் சில மதப் பெரியவர்களே இப்படிச் செய்வது இஸ்லாத்துக்கும், இஸ்லாமிய பெண்களுக்கும் எதிரான காரியமாகும்.
இது மாதிரி தவறுகள் நடக்கும்போது அதைச் சுட்டிக்காட்டிக் கொண்டேதான் இருக்கிறோம். இஸ்லாமிய சட்டப்படி பெண்களுக்கு உள்ள உரிமைகள் பற்றிய விழிப்புணர்வு, இச் சமூகப் பெண்களிடம் இன்னும் அதிகமாகப் பரவ வேண்டி உள்ளது. அந்த விழிப்புணர்வைப் பெறாதவரை இது மாதிரியான ஆணாதிக்க விளைவுகளையும் மூடநம்பிக்கைகளையும் எதிர்கொள்ளத்தான் வேண்டியிருக்கிறது.
ஆனாலும் இது மாதிரி மதத்தைத் தவறாக அணுகுவோருக்கு மதம் துணை போகாது என்ற நம்பிக்கை எனக்கு உண்டு. எனவே அக்தரும், சகினாவும் தவறான தீர்ப்பைப் புறந்தள்ளிவிட்டு சேர்ந்தே வாழலாம். சமூகத்தின் பெயரைச்சொல்லி, யாராவது துன்புறுத்த நினைத்தால், பாதுகாப்புக் கேட்டு போலீஸ§க்குப் போவதிலும் தவறில்லை,’’ என்று ஆவேசப்பட்டார் சல்மா.
இந்த வாதப் பிரதிவாதங்கள் குறித்து, தமிழ்நாடு முஸ்லிம் முன்னேற்றக் கழகத்தின் தலைவர் பேராசிரியர் எம்.ஹெச் ஜவாஹிருல்லாவிடம் பேசினோம். ‘‘அக்தரின் விஷயத்திற்குள் போகும் முன்பாக ஒரு கருத்தைச் சொல்லிவிடுகிறேன். இந்தியாவில் சமீபகாலமாக முஸ்லிம்கள் விஷயத்தில் பாரபட்சமான போக்கையே ஊடகங்கள் கடைப்பிடிக்கின்றன. சின்ன விஷயங்களைக்கூட, தேசியப் பிரச்னைபோலக் காட்டி விவாதத்தைக் கிளப்புகிறார்கள். இது முஸ்லிம் சமுதாயத்தின் நற்பெயருக்குக் களங்கம் கற்பிக்கும் முயற்சி. ஊடகங்களின் ஒரு பிரிவினர் செய்யும் இந்தக் காரியங்களால் முஸ்லிம்களின் மனம் ரணமாக்கப்பட்டிருக்கிறது. இனி பிரச்னைக்குள் வருகிறேன். தொழுகைக்குப் போகும்போது, மது அருந்திவிட்டுப் போகக்கூடாது என்று வலியுறுத்துகிறது திருக்குரான். குடித்து, சுய நினைவு இழந்த நிலையில் செய்யப்படும் தொழுகையை அங்கீகரிக்க முடியாது என்பதால்தான் அப்படிச் சொல்லப்பட்டிருக்கிறது.
எனவே, குடித்துவிட்டு மூன்றுமுறை அல்ல... முந்நூறு முறை தலாக் சொன்னாலும் அது ஏற்றுக்கொள்ளப்படக் கூடியது அல்ல.
அக்தர் விஷயத்தில் நடந்த விஷயங்கள்அனைத்தையும் ஊடகங்கள் சரியாக வெளிக்கொண்டு வந்திருக்கும் என்ற நம்பிக்கை எனக்கு இல்லை. ஆனால் இது மாதிரி நடந்திருக்குமானால் அது தவறுதான்.
திருமணம், பிரிவு, வாழ்க்கை முறை என்று எல்லா விஷயங்களைப் பற்றியும் இஸ்லாமியச் சட்டம் தெளிவாக எடுத்துச் சொல்லுகிறது. ஒரு சிலர் விதிவிலக்காக மனம் போனபடி செயல்படுகிறார்கள் என்பதற்காக, இந்த மதத்தையே ஒட்டுமொத்தமாகக் குறை சொல்ல யாரேனும் முற்பட்டால் அதை ஏற்க முடியாது.
குடும்ப நல நீதிமன்றங்களில் இன்று நிலுவையில் உள்ள வழக்குகளைப் பாருங்கள்... முஸ்லிம் சமுதாயத்தவரின் வழக்குகள் அதில் குறைவாகவே இருக்கும். இந்தச் சமுதாயத்தில் அதுமாதிரியான பிரச்னைகள் குறைவு என்பதற்கு இதுவே சாட்சி. இந்த நிலையில், இம்மதத்தின் செயல்பாடுகளை பழைமைவாதிகள், புதுமைவாதிகள் என்று பிரித்துப் பார்ப்பது தவறான செயலாகும்!’’ என்று சொல்லி முடித்துக் கொண்டார் ஜவாஹிருல்லா.
இதற்கிடையில் அக்தரின் நிலைமை பற்றி அறிந்த ‘அகில இந்திய முஸ்லிம் தனி நபர் சட்ட வாரியம்’ மேல் விசாரணைக்காக அக்தரை வரவழைத்து விசாரணையைத் தொடங்கியிருக்கிறது.
‘‘எவரேனும் அறியாமையின் காரணமாக யாதொரு தீமையைச் செய்துவிட்டு, பின்னர் அதற்காக வருந்தி, அதிலிருந்து விலகி சீர்திருத்திக்கொண்டால் அவனுடைய குற்றங்களை இறைவன் மன்னித்து விடுவான். ஏனென்றால், மிக மன்னிப்போனும் கிருபையடையவனுமாக அல்லாஹ் இருக்கின்றான்’’ என்ற குரான் வாசகத்திற்கு ஓர் அர்த்தம் கிடைக்கும் என்ற நம்பிக்கையுடன் இந்த விசாரணையை எதிர்கொண்டிருக்கிறார் அக்தர்.
இந்த அக்தர் குடிக்காமல் கோபத்தில் தனது மனைவிக்கு முத்தலாக் கொடுத்திருந்தால் விவகாரம் இன்னும் சிக்கலாகி இருக்கும்.குடிபோதை என்று வந்ததால் ஷரியாப்படி அவருக்கு நிலைமை ஓரளவு சாதகமாக இருக்கிறது.
பாகிஸ்தானில் ரேடியோ நாடகம் ஒன்றில் கணவன்,மனைவி இருவர் வசனம் பேசியபோது அந்த கணவன் நாடக வசனத்தில் வரும் தலாக்கை மும்முறை சொல்லிவிட நிஜத்தில் அவர்களை பிரித்து வைத்த சம்பவமும் நடந்துள்ளது.
(ஆனால் உண்மையில் குடிபோதையில் சொல்லப்படும் தலாக் ஷரியாப்படி செல்லும். ஷரியாவை நன்கு கற்றுணந்தவர்களுக்கு இது தெரியும். குடிப்பதால் விளையும் தீங்குகளை அம்மனிதன் அனுபவிக்க வேண்டும் எனும் நோக்கில் குடிபோதையில் செய்யும் தீமைகளுக்கு ஷரியாப்படி அவன் பொறுப்பேற்றே தீரவேண்டும்:)
For more than a decade Muslim women activists in India have been demanding a ban on what is known as "triple talaq" or instant divorce.
My life's ruined. What can I do with myself now?
Jahanara It is a system wherein a Muslim man can divorce his wife in a matter of minutes.
The issue has been highlighted recently after several Indian Muslims have taken to divorcing their wives by mail, over the phone and even through mobile phone text messages.
The practice of instant divorce is banned in several Islamic countries including Pakistan, Bangladesh, Malaysia and Indonesia.
But it continues in India.
'Life ruined'
Jahanara's house lies off a narrow lane in Old Delhi.
Narrow steps, barely a foot wide, take you up to the first floor where she sits huddled in a corner of her tiny two-room home, mourning.
Jahanara's parents got her married when she was 15.
Now, two years later, she is back with them because her husband has divorced her.
Saying that he was setting her free he repeated the words "Talaq" (divorce) three times and left.
Rehana doesn't take her husband's calls anymore "My life's ruined. What can I do with myself now? I had hoped to spend the rest of my life with him and look what he did to me," she says.
"I gave up everything to go with him - I thought we'd be together through thick and thin, but he clearly had other ideas."
Jahanara is a victim of what is known as the triple talaq, where a husband exercises his right to divorce his wife within a matter of minutes.
Islamic scholars say the Koran clearly spells out how to issue a divorce.
It has to be spread over three months which allows a couple time for reconciliation.
But today, many men use the post, the telephone or even the short messaging service (sms) to divorce their wives.
Instant divorce
Rehana does not answer her mobile phone when her husband, Akram, calls.
She has been married for 20 years and has four grown up children.
The clergy is trying to spread the word In January this year, Akram threw her out of their house and got married again a month later.
Rehana now lives in constant fear.
"He might say 'talaq' on the phone to me," she says.
"I don't answer my phone when I see his number. I want to spend the remaining years of my life as his wife. I don't want a divorce."
Muslim women's rights activists are outraged by such incidents.
"There's nothing in the Koran that allows triple, verbal, instantaneous talaq. There's no greater anathema than the kind of talaq that has now become the greatest black mark against gender in Islam," says Sayeeda Hamid.
Raising awareness
There have been attempts in the past to focus on the ills of instant divorce.
The clamour to ban the practice has forced the All India Muslim Personal Law Board to take up the matter at a recent meeting.
A spokesman, Syed Qasim Rasool Ilyas, says the board does not have the authority to ban the practice.
"The majority of the ulema [clergy] thinks that it's legal, it's binding. They say it's according to the Sharia [Islamic code].
"Now how can the Muslim Personal Law Board take a unilateral decision? The board cannot go against the Shariat."
Majid Siddiqui thinks Muslims should be flexible
"But," he says, "there's a consensus among the board that it's a sin and we'll try to discourage it."
To spread the word, mosques have been roped in.
During Friday prayers at a Delhi mosque, more than 1,000 men, young and old, kneel on the floor, listening to Maulana Jalaluddin Umri's sermon.
He devotes two-thirds of the 45-minute-long prayer to talk about the issue.
And it appears to have made an impact on the congregation.
Naseemuddin says the clergy should find a way to ban the practice.
"If you're Muslim, you have to follow the Koran. We have to face the reality and tackle it constructively," he says.
Majid Akhtar Siddiqui, a mechanical engineer, says society must be flexible.
"I have seen real experiences in life, where sometimes problems arise between couples. Now, we have to sort out these problems, not create more problems."
But Sayeeda Hamid thinks an awareness campaign is not enough.
"The first thing that should be done is that they should completely, totally ban triple, verbal, instantaneous talaq. They should simply say it's cancelled, it cannot happen. So the men cannot treat their marriage as something that can be trifled with."
That's little consolation for women like Jahanara and Rehana.
For them the Muslim Personal Law Board's awareness campaign is too little too late.
கணவனோடு சேரவேண்டுமானால் இன்னொருவனோடு கட்டாயமாக படுத்து எழுந்திருக்க வேண்டும் என்பது எந்த அளவுக்கு கீழான சட்டம்?இது கற்பழிப்புக்கும், கூட்டி கொடுப்பதற்கும் சமமான செயலல்லவா? சினிமாவில் தான் வில்லன் கதாநாயகனை கட்டிவைத்து விட்டு தன்னோடு படுத்து எழுந்தால் தான் கதாநாயகனோடு சேர அனுமதிப்பேன் என்பான். இதற்கும் அதற்கும் என்ன வித்தியாசம் என்று எனக்கு புரியவில்லை./
புருஷனை மாமா என கூப்பிடுவார்கள் பெண்கள். புருஷனையே மாமாவாக்கும் வகையில் தான் இம்மாதிரி சட்டங்கள் நடைமுறையில் இருக்கின்றன.
For some reasons the exact link is not working.Please go to the www.outlookindia.com website and the article appears in the very first page.It has stirred a controversy already.
The Quran does prescribe purdah. That doesn't mean women should obey it.
TASLIMA NASRIN
| e-mail | one page format | feedback: send - read |
My mother used purdah. She wore a burqa with a net cover in front of the face. It reminded me of the meatsafes in my grandmother's house. One had a net door made of cloth, the other of metal. But the objective was the same: keeping the meat safe. My mother was put under a burqa by her conservative family. They told her that wearing a burqa would mean obeying Allah. And if you obey Allah, He would be happy with you and not let you burn in hellfire. My mother was afraid of Allah and also of her own father. He would threaten her with grave consequences if she didn't wear the burqa.
Women too have sexual urges. So why didn't Allah start the purdah for men? Clearly, He treated them on unequal terms.
She was also afraid of the men in the neighbourhood, who could have shamed her. Even her husband was a source of fear, for he could do anything to her if she disobeyed him.
As a young girl, I used to nag her: Ma, don't you suffocate in this veil? Don't you feel
all dark inside? Don't you feel breathless? Don't you feel angry? Don't you ever feel like throwing it off? My mother kept mum. She couldn't do anything about it. But I did. When I was sixteen, I was presented a burqa by one of my relatives. I threw it away.
The custom of purdah is not new. It dates back to 300 BC. The women of aristocratic Assyrian families used purdah. Ordinary women and prostitutes were not allowed purdah. In the middle ages, even Anglo-Saxon women used to cover their hair and chin and hide their faces behind a cloth or similar object. This purdah system was obviously not religious. The religious purdah is used by Catholic nuns and Mormons, though for the latter only during religious ceremonies and rituals. For Muslim women, however, such religious purdah is not limited to specific rituals but mandatory for their daily life outside the purview of religion.
A couple of months ago, at the height of the purdah controversy, Shabana Azmi asserted that the Quran doesn't say anything about wearing the burqa. She's mistaken. This is what the Quran says:
"Tell the faithful women that they must keep their gaze focused below/on the ground and cover their sexual organs. They must not put their beauty and their jewellery on display. They must hide their breasts behind a purdah. They must not exhibit their beauty to anybody except their husbands, brothers, nephews, womenfolk, servants, eunuch employees and children. They must not move their legs briskly while walking because then much of their bodies can get exposed." (Sura Al Noor 24:31)
"Oh nabi, please tell your wives and daughters and faithful women to wear a covering dress on their bodies. That would be good. Then nobody can recognise them and harrass them. Allah is merciful and kind." (Sura Al Hijaab 33: 59)
Even the Hadis�a collection of the words of Prophet Mohammed, his opinion on various subjects and also about his work, written by those close to him�talks extensively of the purdah for women. Women must cover their whole body before going out, they should not go before unknown men, they should not go to the mosque to read the namaaz, they should not go for any funeral.
There are many views on why and how the Islamic purdah started. One view has it that Prophet Mohammed became very poor after spending all the wealth of his first wife. At that time, in Arabia, the poor had to go to the open desert and plains for relieving themselves and even their sexual needs. The Prophet's wives too had to do the same. He had told his wives that "I give you permission to go out and carry out your natural work". (Bukhari Hadis first volume book 4 No. 149). And this is what his wives started doing accordingly. One day, Prophet Mohammed's disciple Uman complained to him that these women were very uncomfortable because they were instantly recognisable while relieving themselves. Umar proposed a cover but Prophet Mohammed ignored it. Then the Prophet asked Allah for advice and he laid down the Ayat (33:59) (Bukhari Hadis Book 026 No. 5397).
This is the history of the purdah, according to the Hadis. But the question is: since Arab men too relieved themselves in the open, why didn't Allah start the purdah for men? Clearly, Allah doesn't treat men and women as equals, else there would be purdah for both! Men are higher than women. So women have to be made walking prisons and men can remain free birds.
Another view is that the purdah was introduced to separate women from servants. This originates from stories in the Hadis. One story in the Bukhari Hadis goes thus: After winning the Khyber War, Prophet Mohammed took over all the properties of the enemy, including their women. One of these women was called Safia. One of the Prophet's disciples sought to know her status. He replied: "If tomorrow you see that Safia is going around covered, under purdah, then she is going to be a wife. If you see her uncovered, that means I've decided to make her my servant."
The third view comes from this story. Prophet Mohammed's wife Ayesha was very beautiful. His friends were often found staring at her with fascination. This clearly upset the Prophet. So the Quran has an Ayat that says, "Oh friends of the prophet or holy men, never go to your friend's house without an invitation. And if you do go, don't go and ask anything of their wives". It is to resist the greedy eyes of friends, disciples or male guests that the purdah system came into being. First it was applicable to only the wives of the holy men, and later it was extended to all Muslim women. Purdah means covering the entire body except for the eyes, wrist and feet. Nowadays, some women practise the purdah by only covering their hair. That is not what is written in the Hadis Quran. Frankly, covering just the hair is not Islamic purdah in the strict sense.
In the early Islamic period, Prophet Mohammed started the practice of covering the feet of women. Within 100 years of his death, purdah spread across the entire Middle East. Women were covered by an extra layer of clothing. They were forbidden to go out of the house, or in front of unknown men. Their lives were hemmed into a tight regime: stay at home, cook, clean the house, bear children and bring them up. In this way, one section of the people was separated by purdah, quarantined and covered.
Why are women covered? Because they are sex objects. Because when men see them, they are roused. Why should women have to be penalised for men's sexual problems? Even women have sexual urges. But men are not covered for that. In no religion formulated by men are women considered to have a separate existence, or as human beings having desires and opinions separate from men's. The purdah rules humiliate not only women but men too. If women walk about without purdah, it's as if men will look at them with lustful eyes, or pounce on them, or rape them. Do they lose all their senses when they see any woman without burqa?
My question to Shabana and her supporters, who argue that the Quran says nothing about purdah is: If the Quran advises women to use purdah, should they do so? My answer is, No. Irrespective of which book says it, which person advises, whoever commands, women should not have purdah. No veil, no chador, no hijab, no burqa, no headscarf. Women should not use any of these things because all these are instruments of disrespect. These are symbols of women's oppression. Through them, women are told that they are but the property of men, objects for their use. These coverings are used to keep women passive and submissive. Women are told to wear them so that they cannot exist with their self-respect, honour, confidence, separate identity, own opinion and ideals intact.So that they cannot stand on their own two feet and live with their head held high and their spine strong and erect.
Some 1,500 years ago, it was decided for an individual's personal reasons that women should have purdah and since then millions of Muslim women all over the world have had to suffer it. So many old customs have died a natural death, but not purdah. Instead, of late, there has been a mad craze to revive it. Covering a woman's head means covering her brain and ensuring that it doesn't work. If women's brains worked properly, they'd have long ago thrown off these veils and burqas imposed on them by a religious and patriarchal regime.
What should women do? They should protest against this discrimination. They should proclaim a war against the wrongs and ill-treatment meted out to them for hundreds of years. They should snatch from the men their freedom and their rights. They should throw away this apparel of discrimination and burn their burqas.
When dealing with a "disobedient wife," a Muslim man has a number of options. First, he should remind her of "the importance of following the instructions of the husband in Islam." If that doesn't work, he can "leave the wife's bed." Finally, he may "beat" her, though it must be without "hurting, breaking a bone, leaving blue or black marks on the body and avoiding hitting the face, at any cost."
Such appalling recommendations, drawn from the book Woman in the Shade of Islam by Saudi scholar Abdul Rahman al-Sheha, are inspired by as authoritative a source as any Muslim could hope to find: a literal reading of the 34th verse of the fourth chapter of the Koran, An-Nisa , or Women. "[A]nd (as to) those on whose part you fear desertion, admonish them and leave them alone in the sleeping-places and beat them," reads one widely accepted translation.
The notion of using physical punishment as a "disciplinary action," as Sheha suggests, especially for "controlling or mastering women" or others who "enjoy being beaten," is common throughout the Muslim world. Indeed, I first encountered Sheha's work at my Morgantown mosque, where a Muslim student group handed it out to male worshipers after Friday prayers one day a few years ago.
Verse 4:34 retains a strong following, even among many who say that women must be treated as equals under Islam. Indeed, Muslim scholars and leaders have long been doing what I call "the 4:34 dance"—they reject outright violence against women but accept a level of aggression that fits contemporary definitions of domestic violence.
Western leaders, including British Prime Minister Tony Blair and Italian Prime Minister Romano Prodi, have recently focused on Muslim women's veils as an obstacle to integration in the West. But to me, it is 4:34 that poses the much deeper challenge of integration. How the Muslim world interprets this passage will reveal whether Islam can be compatible with life in the 21st century. As Hadayai Majeed, an African American Muslim who had opened a shelter in Atlanta to serve Muslim women, put it, "If it's okay for me to be a savage in my home, it's okay for me to be a savage in the world."
Not long after I picked up the free Saudi book, Mahmoud Shalash, an imam from Lexington, Ky., stood at the pulpit of my mosque and offered marital advice to the 100 or so men sitting before him. He repeated the three-step plan, with "beat them" as his final suggestion. Upstairs, in the women's balcony, sat a Muslim friend who had recently left her husband, who she said had abused her; her spouse sat among the men in the main hall.
At the sermon's end, I approached Shalash. "This is America," I protested. "How can you tell men to beat their wives?"
"They should beat them lightly," he explained. "It's in the Koran."
He was doing the dance.
Born into a conservative Muslim family that emigrated from Hyderabad, India, to West Virginia, I have seen many female relatives in India cloak themselves head to toe in black burqas and abandon their education and careers for marriage. But the Islam I knew was a gentle one. I was never taught that a man could—or should—physically discipline his wife. Abusing anyone, I was told, violated Islamic tenets against zulm , or cruelty. My family adhered to the ninth chapter of the Koran, which says that men and women "are friends and protectors of one another."
However, the kidnapping and killing of my friend and colleague Daniel Pearl in 2002 forced me to confront the link between literalist interpretations of the Koran that sanction violence in the world and those that sanction violence against women. For critics of Islam, 4:34 is the smoking gun that proves that Islam is misogynistic and intrinsically violent. Read literally, it is as troubling as Koranic verses such as At-Tauba ("The Repentance") 9:5, which states that Muslims should "slay the pagans wherever ye find them" or Al-Mâ'idah ("The Table Spread with Food") 5:51, which reads, "Take not the Jews and Christians as friends."
Although Islamic historians agree that the prophet Muhammad never hit a woman, it is also clear that Muslim communities face a domestic violence problem. A 2003 study of 216 Pakistani women found that 97 percent had experienced such abuse; almost half of them reported being victims of nonconsensual sex. Earlier this year, the state-run General Union of Syrian Women released a report showing that one in four married Syrian women is the victim of domestic violence.
Much of the problem is the 4:34 dance, which encourages this violence while producing interpretations that range from comical to shocking. A Muslim man in upstate New York, for instance, told his wife that the Koran allowed him to beat her with a "wet noodle." The host of a Saudi TV show displayed a pool cue as a disciplinary tool.
Modern debates over 4:34 inevitably hark back to a still widely used 1930 translation of the Koran by British Muslim Marmaduke Pickthall, who determined the verse to mean that, as a last resort, men can "scourge" their wives. A 1934 translation of the Koran, by Indian Muslim scholar A. Yusuf Ali, inserted a parenthetical qualifier: Men could "Beat them (lightly)."
By the 1970s, Saudi Arabia, with its ultra-traditionalist Wahhabi ideology, was providing the translations. Fueled by oil money, the kingdom sent its Korans to mosques and religious schools worldwide. A Koran available at my local mosque, published in 1985 by the Saudi government, adds yet another qualifier: "Beat them (lightly, if it is useful)."
Today, the Islamic Society of North America and popular Muslim Internet mailing lists such as SisNet and IslamIstheTruth rely on an analysis from "Gender Equity in Islam," a 1995 book by Jamal Badawi, director of the Islamic Information Foundation in Canada. Badawi tries to take a stand against domestic violence, but like others doing the 4:34 dance, he leaves room for physical discipline. If a wife "persists in deliberate mistreatment and expresses contempt of her husband and disregard for her marital obligations," the husband "may resort to another measure that may save the marriage . . . more accurately described as a gentle tap on the body," he writes. "[B]ut never on the face," he adds, "making it more of a symbolic measure than a punitive one."
As long as the beating of women is acceptable in Islam, the problem of suicide bombers, jihadists and others who espouse violence will not go away; to me, they form part of a continuum. When 4:34 came into being in the 7th century, its pronouncements toward women were revolutionary, given that women were considered little more than chattel at the time. But 1,400 years later, the world is a different place and so, too, must our interpretations be different, retaining the progressive spirit of that verse.
Domestic violence is prevalent today in non-Muslim communities as well, but the apparent religious sanction in Islam makes the challenge especially difficult.Some people seem to understand this and are beginning to push back against the traditionalists. However, their efforts are concentrated in the West, and their impact remains small.
In his recent book No god but God, Reza Aslan, an Islam scholar at the University of Southern California, dared to assert that "misogynistic interpretation" has dogged 4:34 because Koranic commentary "has been the exclusive domain of Muslim men." An Iranian American scholar recently published a new 4:34 translation stating that the "beating" step means "go to bed with them (when they are willing)."
Meanwhile, shelters created for Muslim women in Chicago and New York have begun to preach zero tolerance regarding the "disciplining" of women—a position that should be universal by now. And some Muslim men appear to grasp the gravity of this issue. In Northern Virginia, for instance, an imam organized a group called Muslim Men Against Domestic Violence—though it still endorses the "tapping" of a wife as a "friendly" reminder, an organizer said.
Yet even these small advances, if we can call them such, face an uphill battle against the Saudi oil money propagating literalist interpretations of the Koran here in the United States and worldwide.
Last October, I listened to an online audio sermon by an American Muslim preacher, Sheik Yusuf Estes, who was scheduled to speak at West Virginia University as a guest of the Muslim Student Association. He soon moved to the subject of disobedient wives, and his recommendations mirrored the literal reading of 4:34. First, "tell them." Second, "leave the bed." Finally: "Roll up a newspaper and give her a crack. Or take a yardstick, something like this, and you can hit."
When I telephoned Estes later to ask about the sermon, he said that he had been trying to limit how and when men could hit their wives. He realized that he had to revisit the issue, he told me, when some Canadian Muslim men asked him if they could use the Sunday newspaper to give their wives "a crack."
Yet even those doing the 4:34 dance seem to realize that there's a problem. When I went back to listen to the audio clip later, the offensive language had been removed. And when I asked Estes if he had ever rolled up a newspaper to give his own wife a crack, he responded without hesitation.
"I'm married to a woman from Texas," he said. "Do you know what she would do to me?"
என்ன செய்வது. இந்த மதத்தில் பிறந்து மாட்டிக்கொண்டோமே என்று வருந்தாத நாளில்லை. இங்கு எங்களை சரி சமமாக நடத்துவதில்லை. ஆம்பள ஆளுககூட சரிசமமா மசூதிக்கு போய் அல்லாவை தொழ முடியாது. பொம்பள முன்னுக்கு வந்து தலாக் சொன்னாக்க அவளுக்கு மறுவாழ்வு கிடைக்காது. அவ தலய முஹல்லாவுல காட்டவே முடியாது. வேர்க்குர வெயிலயும் முழுக்க பர்தாவ போட்டுகிட்டு புழுங்கிச்சாகனும். புருஷன் அடிச்சா எதுத்து பேசமுடியாது, நாலுபேருகிட்ட சொல்லி நாயங்கேட்க முடியாது. அல்லா அடிக்கலாம்னு சொல்லிட்டதால மறுபேச்சு பேசமுடியாது.நிதமும் அல்லாவே ஏன் இப்படியெல்லாம் சொன்னே, ஏன் எங்கள இப்படி பலியாடா பலிவாங்குறண்டு அழாத நாள் கிடையாது.
அல்லாவுக்கு எல்லாம் தெரிஞ்சும் ஏன் இப்படி பேசாம வானத்துல ஒளிஞ்சுக்காஹண்டு தெரில. எங்களுக்கு எப்ப விமோசனமுண்டுண்டும் தெரில.
Hai Aelizh, one video clipping along with some interpolations of your wish.If you prove the contents with reference I am ready to reward you with one lakh.Mr.Aelizh you are just entertaining perverted Hindus of your kind.For you torching widow along with her deceased husband is sacred and laudable and beating wife is heinous crime. Know the histry of status of women before the advent of ISLAM and after.Then only you will come to know Why muslims stick to ISLAM hard and fast and why ISLAM is fast speading amidst the efforts of detractors like you to demean ISLAM.If you give your email id I will send genuine substance regarding ISLAM which will definitely disillusion you. By IMAM imamcivil@gmail.com
Dont focus the practice of muslims and quote their ignorant explanations to quench your itch. ISLAM is Quran and Hadith (teachings of Muhammed pbuh ) Attack ISLAM wholeheartedly and with full power with only reference from Quran AND Hadith. All the best.
29 comments:
எனக்கும் என்ன சொல்றதுன்னே தெரியலை
இந்த பேச்சை ஒரு இந்து சாமியார் பேசித்தொலைத்திருந்தால் என்ன குத்தாட்டம் இங்கே நடந்திருக்கும் என்று யோசித்துப்பாருங்கள்.
இந்த நேரத்தின் மௌனம் புரியும்...
நன்றி அனானி, நன்றி நல்லவன்
நல்ல காமெடி... ஆமா பெண்ணுரிமைங்கறாங்களே அதானே இது ?
பிரிட்டனின் சட்டப்படி மனைவியை அடிக்கும் பிரம்பு சுண்டு விரலை விட பெரியதாக இருக்க கூடாது என்று ஒரு சட்டம் உள்ளதாக கேள்வி....
The fungus that is Islam converts through murder,
extreme menace, intimidation and violence. Islam is, and always has been, a virus that kills the individual spirit of mankind, as well as all contradictory thought and sense of compassion. The philosophy's perspective on women is an abomination. And to think that just because someone memorizes a text -- any text -- makes him a spiritual leader, is a concept doomed to abject failure. Sooner better than later.
(Reproduced from a commentator of a similar video)
http://www.youtube.com/watch?v=qnPLe3Ddwjw&NR
/பிரிட்டனின் சட்டப்படி மனைவியை அடிக்கும் பிரம்பு சுண்டு விரலை விட பெரியதாக இருக்க கூடாது என்று ஒரு சட்டம் உள்ளதாக கேள்வி..../
அந்த சட்டம் எல்லாம் இப்போது அமுல் படுத்தப்படுவது இல்லை.மனைவியை அடிப்பது பிரிட்டனில் கிரிமினல் குற்றம்.
இதையும் படித்துப் பார்க்கலாம்.
Mohammad never had high regard of women’s intelligence. Women are dumb and stupid, a disrespectful attitude perceived by many followers of Mohammad until today.
Narrated Abu Said Al-Khudri: ...
I have not seen anyone more deficient in intelligence and religion than you……." The women asked, "O Allah's Apostle! What is deficient in our intelligence and religion?" He said, "(Q-2.282) Is not the evidence of two women equal to the witness of one man?" They replied in the affirmative. He said, "This is the deficiency in her intelligence(Sahih Bukhari).
Ironically, Muslim women are more faithful and devoted than Muslim men are. The real Muslimahs, followers of crude Islam who live in the remote areas of Afghanistan or Saudi Arabia don't have any choice and they never see the light of civilization, freedom is an alien concept to these ladies. Their tiny word is encircled in husband, dozens of children and strict Islamic regulations. Like obedient slaves, they sacrifice their whole life in treating their husbands.
How about professional grade Muslimahs, educated and live in the so-called moderate countries or those who live in the western world? They fast, they pray and recite the Quran with chilling dedication. No matter how hard they try, their destiny is nowhere but the hell, a huge furnace made of dragon's flame. They will be grilled infinitely without mercy, a confirmation that was certified by Mohammad.
'Abdulah bin Abbas: .The Prophet replied, .. "I also saw the Hell-fire and I had never seen such a horrible sight. I saw that most of the inhabitants were women." (Sahih Bukhari).
பெண்கள் ஒரு விளை நிலம்.
இறங்கி வந்த வேதமும், அதை இவ்வுலகுக்குக் கொடுத்த இறுதித் தூதரும் இதைத்தான் சொல்லும்போது நாங்கள் அதைத்தானேக் கேட்போம்.நீங்கள் உங்கள் வேலையைப் பாருங்கள் நண்பரே!
ezil
இது 1400 வருடத்திற்கு முன்பு அரேபிய பாலைவனத்தில், நாகரிகம் அறியாத மண்ணில் பிறந்த, ஒரு மனிதர் இறைவன் வானவர் ஜுப்ராயில் மூலமாகத் தன்னிடம் காதில் சொன்னதாகச் சொன்ன, விபரீதக் கோட்பாட்டின் தாக்கம்.
அவ்வளவுதான்.
இதை ஏற்பதும், ஏற்காததும் அவர்கள் தலைவலி!
உங்களுக்கென்ன போச்சு?
எழில் அய்யா,
ஒருத்தியையே உதைத்துக் கொண்டிருப்பது மாகா போர்;அதைவிட கொடுமையானது ஒன்றுமில்லை என்பதால் தான் நாலு பேரை மனைவிகளாக்கலாம் என்று மனிதநேயத்தோடு சொல்கிறார்களா?நிறைய திருமணம் செய்வது,மனைவிகளை உதைப்பது ,நல்ல ஹாபி.
பாலா
Muslim Book 004, Number 2127:
Ayesha narrated. "He struck me on the chest which caused me pain."
அயீஷா அம்மையாருக்கு அப்போது வயது 9. முகம்மது (சல்) பெருமானாருக்கு 60+. மனைவியை நெஞ்சில் அடிப்பது சுன்னா.
முகம்மது (சல்) பெருமானாரே செய்து காட்டியிருக்கிறார்.
ஆகவே மனைவியை அடிப்பது ஷாரியா சட்டப்படி சரியானதுதான்.
மனைவியை அடிப்பது இஸ்லாமிய சட்டப்படி தவறில்லை. இந்தியாவில் மனைவியை அடிப்பது டொமஸ்டிக் வயலன்ஸில் தண்டனைக்குரியது.
ஆகவே, இஸ்லாமிய ஆண்கள் தங்கள் மதத்தை பின்பற்றமுடியாதபடி இந்தியாவில் அடக்குமுறையில் கொடுமைபப்டுத்தப்படுகிறார்கள்.
ஆகவே இஸ்லாமியர்களுக்கு தனிச்சட்டம் தேவை.
ஷரியா சட்டட்டிற்கு வக்காலத்து வாங்கும் பிரபு ராஜதுரை
The twisted logic he puts for justifying wife beating only makes sense when you consider women as non human subject (like a live stock).
And Allah the almighty has sent an "user manual" to handle each commodity in earth which he created! (for what?!!)
Those who defend this "law" (what a travesty of truth!) are feeding a dangerous man eater whose first victims (people like pravhu rajadhurai) are going to be those who fed it.
மனைவியை அடிப்பது இந்தியாவில் சிவில் குற்றமா? கிரிமினல் குற்றமா?.
சிவில் குற்றமென்றால் அது ஆளாளுக்கு ஒன்னு இருக்குது.
கிரிமினல் என்றால் முஸ்லிம் என்ன இந்து என்ன எல்லாருக்கும் விலங்குதான். ஆனால் மினிஸ்டர்கள், அவர்களுக்கு வேண்டியவர்கள், பணக்காரர்கள், ரவுடிகள் இவர்கள் சட்டத்தை விட உயர்ந்தவர்கள்
Who is this advocate? I am shocked by his article justifying sharia. What does he mean by saying that each community can have its own laws ? This guy quotes manu to justify sharia! Who demands that manu's code should be implemented? Will this (devil's)advocate justify such demands? How does he arrive at the conclusion that muslims in india want sharia? Who, in his opinion are representatives of indian muslims? Does he mean the mullas? There are many women's organisations(muslims) who want the sharia should not be implemented. Many muslim females have voiced their anger against the unjust system of not granting them any maintenance by taking recourse to the shah-bano's precedent. Sharia demands that kafirs should not be treated as equals with muslims.In covai they have murdered innocent hindus after taking sharia verdicts from local imams. These imams have given fatwas justifying the murders based on shariat laws. In my opinion persons who advocate for fundamentalist muslims are more dangerous than those fanatics.Sharia courts in saudi demand that even non-muslim women should wear purdah. Will prabu rajadurai tolerate if a sharia court(sic!) in madurai asks his wife/sister/mother to wear purdah?
What a bunch of irresponsible morons these devil's advocates are! Sic!! I feel like vomitting!!
முல்லா ஆதரவு வேஷமும் போடவேண்டும்.செக்கூலர் இமேஜையும் நிலைநிறுத்த வேண்டும் எனும் நோக்கில் காலரியில் கிடைக்கும் கைதட்டலுக்காக உளரும் அரசியால்வாதியை போல் கட்டுரை எழுதியிருக்கிறார் பிரபு ராஜதுரை.
அவர் அடிக்கும் முல்லா ஆதரவு ஜல்லிகளை பாருங்கள்.
/மும்பை உயர்நீதிமன்றத் தீர்ப்பினால் ஜீவனாம்சப் பிரச்சினையும் புத்திசாலித்தனமாகத் தீர்க்கப்பட்டுள்ளது. /
/திருமணம் என்பது ஒப்பந்தமே என்று அடித்துச் சொல்லி சிக்கலில்லாத விவாகரத்திற்கும் வழிகாட்டுகிறது./
விவாகரத்து செய்யும் முஸ்லிம் பெண்களுக்கு ஜீவனாம்சம் இப்போது கொடுக்கப்படுகிறதா?மற்ற மத பெண்களை போல் அவர்களுக்கு சட்ட பூர்வ பாதுகாப்பு கிடைக்கிறதா?முத்தலாக் எனும் டமாகல்ஸின் கத்தி இன்னும் அவர்கள் தலையில் தொங்கிக்கொண்டு தானே உள்ளது?முத்தலாக்கை பற்றி இந்த மகானுபாவர் வாயையாவது திறக்கிறாரா பாருங்கள்.
அடுத்து திருமணத்தை விரைவில் அறுத்தெறிவது என்பது நல்லதாம்.பொண்டாட்டியை ஒரே நிமிடத்தில் தலாக்,தலாக்,தலாக் சொல்லி அவள் வாழ்வை முறித்தெறிவது இந்த முற்போக்குவாதிக்கு சிக்கலில்லாத விவாகரத்தாம்.இதனால் பெண்களுக்கு எந்த விதமான சமூகபாதுகாப்பும் கிடைக்காமல் போகிறது என்பதை இந்த முற்போக்குவாதி உணர்கிறாரா என தெரியவில்லை.
முத்தலாக் சொல்லி பிரிந்த தம்பதியினர் மீண்டும் சேர விரும்பினால் அந்த பெண் மீண்டும் இன்னொருவனை திருமணம் செய்து அவனோடு படுத்து எழுந்து, அவன் விவாகரத்து கொடுத்த பின்னரே பழைய கணவனை திருமணம் செய்யவேண்டும் எனும் மிருகத்தனமான சட்டம் இருப்பதை இந்த அறிவுஜீவி கண்டுகொள்வதே இல்லை.
கணவனோடு சேரவேண்டுமானால் இன்னொருவனோடு கட்டாயமாக படுத்து எழுந்திருக்க வேண்டும் என்பது எந்த அளவுக்கு கீழான சட்டம்?இது கற்பழிப்புக்கும், கூட்டி கொடுப்பதற்கும் சமமான செயலல்லவா? சினிமாவில் தான் வில்லன் கதாநாயகனை கட்டிவைத்து விட்டு தன்னோடு படுத்து எழுந்தால் தான் கதாநாயகனோடு சேர அனுமதிப்பேன் என்பான். இதற்கும் அதற்கும் என்ன வித்தியாசம் என்று எனக்கு புரியவில்லை. இதை எல்லாம் பற்றி இந்த மனிதர் வாயே திறப்பதில்லை.
குமுதத்தில் வந்த இந்த செய்தியை படியுங்கள். கற்பழிப்பை தூண்டும் இந்த ஷரியாவின் அவலம் தெரியும்
http://www.kumudam.com/magazine/Reporter/2006-12-31/pg4.php
இஸ்லாமிய சட்டப்படி கணவன்_மனைவி இடையேயான திருமண பந்தத்தை முறைப்படி முடிவுக்குக் கொண்டுவரும் ‘தலாக்’ என்ற வார்த்தையை, குடிபோதையில் உளறிக் கொட்டிவிட்டு, குடும்பத்தோடு சேர முடியாமல் நடுத்தெருவில் நிற்கிறார் ஓர் அப்பாவி.
இவருக்கு ஏற்பட்டுள்ள இந்த அனுபவம், இவரது குடும்பத்தை மட்டுமின்றி நாடு முழுக்க உள்ள இஸ்லாமிய சமூகத்தவரிடையே தாக்கத்தையும், விவாதத்தையும் ஏற்படுத்தியிருக்கிறது.
பீகார் மாநிலம் பாட்னா அருகே உள்ள பர்போதி கிராமத்தைச் சேர்ந்தவர் முகம்மது அக்தர். குடிப்பழக்கம் உடைய அக்தர், தன் மனைவி சகினாவுடன் அவ்வப்போது வாய்த் தகராறில் ஈடுபடுவது வழக்கம். இருபது நாட்களுக்கு முன்பு ஓர் இரவில் கொஞ்சம் அதிகமாகவே குடித்துவிட்டு வந்து மனைவியுடன் தகராறு செய்ய, பக்கத்து வீட்டுக்காரர்களும் இவர்கள் வீட்டு முன்பு கூடிவிட்டார்கள்.
அக்தரின் போதை அதிகமானதால் டென்ஷனான மனைவியும் சூடாகி சப்தம் போட, கோபம் தலைக்கேறிய அக்தர், மனைவியைப் பார்த்து ‘‘தலாக்.. தலாக்.. தலாக்..’’ என்று மூன்று முறை சொல்லிவிட்டார். சுற்றியிருந்தவர்கள் அதிர்ச்சியில் உறைந்து போய் நிற்க, யாரோ ஒருவர் லோக்கல் மௌலவியான (முஸ்லிம் திருமணப் பதிவு மற்றும் முறிவு விவரங்களைப் பதிவு செய்யும் அதிகாரம் படைத்தவர்) இம்மானுல் ஹக் கானுக்குத் தகவல் சொல்லிவிட்டார்.
உடனே சம்பவ இடத்துக்கு விரைந்து வந்த இம்மானுல் ஹக், நடந்த விஷயம் பற்றிக் கேட்டறிந்து ‘அக்தர் தலாக் சொன்னது இஸ்லாமிய சட்டப்படி செல்லுபடியான ஒன்றுதான். எனவே, மனைவி சகினாவைப் பிரிந்துதான் இனி அவர் வாழவேண்டும்!’’ என்று தீர்ப்பளித்து அதைப் பதிவும் செய்து கொண்டார்.
அடுத்த நாள் காலையில் போதை தெளிந்த அக்தர், நடந்தவற்றைக் கேள்விப்பட்டு, துடிக்க ஆரம்பித்துவிட்டார். ‘‘போதையில் நான் என்ன சொன்னேன் என்றே தெரியவில்லை. தலாக்கை எத்தனை முறை சொன்னேன் என்பதுகூட நினைவில்லை. ஆனால் நான் மூன்று முறை சொன்னதாகக் கிராமத்தினர் வலியுறுத்திச் சொல்கிறார்கள். என் மனைவியையும் அதை ஒப்புக்கொள்ளச் சொல்லி நிர்ப்பந்திக்கிறார்கள்.
நான் மூன்று முறை தலாக் சொன்னதாகவே வைத்துக் கொண்டாலும், அதை நான் போதையில் சொன்னதை எல்லோரும் அறிவார்கள். எனவே, அதை மன்னித்து, என்னை என் மனைவியுடன் சேர்ந்து வாழ அனுமதிக்க வேண்டும்.’’, என்கிறார் கதறி அழுதபடி. அவர் சொன்ன வார்த்தைகளை கிராமத்தினர் யாரும் காதில் வாங்கவில்லை.
‘‘அவர் குடிபோதையில்தான் தலாக் சொன்னார். என்னைப் பிரியும் நோக்கம் அவருக்கு இல்லை. நாங்கள் இருவரும் சேர்ந்து வாழவே விரும்புகிறோம். ஆனால் சமூகக் கட்டுப்பாட்டுக்குப் பயந்து தனியாக வாழவேண்டியுள்ளது. எங்கள் நிலையை உணர்ந்து, அவரை மன்னிக்க வேண்டும்!’’ என்று சகினா விடுத்த வேண்டுகோளுக்கும் இன்றுவரை பாஸிடிவான பதில் கிடைக்கவில்லை.
‘சேர்ந்து வாழ்வது என்ற பேச்சுக்கே இடமில்லை. மூன்றுமுறை தலாக் சொன்ன அந்தக் கணமே விவாகரத்து அமலுக்கு வந்துவிடுகிறது. மதுவை இஸ்லாம் அனுமதிப்பதில்லை. ஆனால் குடித்துவிட்டு தலாக் சொன்னாலும், அது விவாகரத்து என்றே ஏற்றுக்கொள்ளப்படும்!’’ என்று மௌலவி இம்மானுவேல் ஹக் தனது இறுதித்தீர்ப்பையும் சொல்லிவிட, அதன் பிறகுதான் நாடு தழுவிய சர்ச்சையும் ஆரம்பமானது.
இஸ்லாமிய பழைமைவாதிகள் நிறைந்த இந்த ஊரில், மதப் பெரியவர்கள் என்று சொல்லப்படும் சிலர் ஒரு யோசனையைச் சொல்லியிருக்கிறார்கள். ‘அக்தர், விவாகரத்தான தன் மனைவியுடன் மீண்டும் சேர்ந்து வாழ வேண்டுமானால், சகினா இன்னொருவரைத் திருமணம் செய்து, அவரையும் விவாகரத்து செய்ய வேண்டும். அதன்படியே அக்தர் சகினாவை மீண்டும் திருமணம் செய்து கொண்டு சேர்ந்து வாழ முடியும்’’, என்பதுதான் அந்த யோசனை.
சம்பவம் நடந்த நாளிலிருந்தே தான் வைத்திருக்கும் டெய்லரிங் கடையில் தனியாகக் குடியிருந்து வரும் அக்தர் இதைக் கேட்டுக் கொதித்துப் போனார். ‘இவர்கள் சொல்வது மாதிரி, சகினா இன்னொரு திருமணம் செய்வது நடந்தால், நான் தற்கொலை செய்து கொள்வேன்!’ என்றும் சொல்லிவருகிறார் அக்தர்.
ஒரு கிராமத்துக்குள் நடந்த இந்த வாதப் பிரதி வாதங்கள்தான் இன்று நாடு முழுக்க ஒரு விவாதத்தை ஏற்படுத்தியிருக்கிறது. இஸ்லாமிய சட்டப்படியே பார்த்தாலும், தன் மனைவியைப் பிரிய நினைக்கும் அவர் ஒரே நேரத்தில் அடுத்தடுத்து மூன்றுமுறை ‘தலாக்’ சொல்ல முடியாது.
‘தலாக்’ சொன்ன பிறகு இத்தா காலம் எனப்படும் கரு அறியும் காலம் வரை (மூன்று மாதங்கள்) காத்திருக்க வேண்டும். அந்த நேரத்திலும் கணவன், மனைவி ஒரே வீட்டில் வசிக்கலாம். மூன்று மாத முடிவில் மத்தியஸ்தர்கள் மூலமாக சமாதானம் ஏற்படுத்த முயற்சிப்பதையும் அனுமதிக்கிறது இஸ்லாம். சமாதானம் ஏற்பட்டால் நடந்ததை மறந்து சேர்ந்து வாழலாம்.
இந்தப் பிரிவுகள் மற்றும் சமாதானங்கள் நடக்கும்போது, இஸ்லாமிய மதத்தைப் பின்பற்றும் இருவர் சாட்சிகளாக இருக்க வேண்டும் என்பதையும் இஸ்லாம் வலியுறுத்துகிறது. விதிமுறைகள் இப்படி இருக்க, இதில் எதையும் கடைப்பிடிக்காமல், தவறுதலாக அக்தர் சொன்ன தலாக்கை ஏற்று இருவரையும் பிரித்து வைத்திருப்பதைக் கடுமையாக எதிர்க்க ஆரம்பித்திருக்கிறார்கள், பெண்ணுரிமையை நிலைநாட்ட விரும்பும் இஸ்லாமிய சமூகத்தினர் பலரும். தமிழ்நாடு வக்ஃபு வாரியத்தின் முன்னாள் தலைவரும், திருவல்லிக்கேணி தொகுதி எம்.எல்.ஏ.வுமான ஃபதர் சயீத், இந்த சம்பவத்தைக் கடுமையாக எதிர்க்கிறார். ‘‘லோக்கல் மௌலவி செய்தது இஸ்லாமிய சட்டத்திற்கு முற்றிலும் விரோதமானது. தலாக் சொன்ன பிறகு மூன்று மாதம் கால அவகாசம் தரவேண்டும். மனப்பிணக்கைச் சரிசெய்ய முயற்சிக்க வேண்டும். சமாதானம் ஏற்பட்டால் சேர்த்து வைக்கலாம் என்றெல்லாம் உச்சநீதிமன்றமே பலமுறை தெளிவுபடுத்தி தீர்வுகளை வழங்கியிருக்கிறது. இஸ்லாமிய சட்டமும் அதைத்தான் சொல்கிறது.
இதை மனதில் கொள்ளாமல் அவசரக் கோலத்தில், குடியின்பிடியில் சொல்லப்பட்ட தலாக்கை ஏற்றுக்கொண்டதாகச் சொல்வது தவறான நடவடிக்கை. என்னைப் பொறுத்தவரை அக்தரும், சகினாவும் சேர்ந்தே வாழலாம். அவர்கள் இருவருக்கும் அதற்கு ஆசை இருக்கும் போது, பிரிந்து வாழ வேண்டிய நிர்ப்பந்தம் இல்லை. இஸ்லாத்தின் மீது உண்மையான பற்றுக்கொண்ட யாருமே லோக்கல் மௌலவி செய்துள்ள காரியத்தை ஆதரிக்க மாட்டார்கள். ஆதரிக்கவும் கூடாது!’’ என்று உறுதியான குரலில் சொன்னார் ஃபதர் சயீத்.
இஸ்லாமியப் பெண்களின், உரிமைகளுக்காகக் குரல் கொடுப்பதிலும், அதுகுறித்த கருத்துக்களை வெளிப்படையாகவும், துணிச்சலாகவும் சொல்லும் கவிஞர் சல்மாவும் இதே கருத்தைத்தான் சொல்கிறார். ‘‘ஒவ்வொரு தலாக்குக்கும் ஒரு மாத இடைவெளி இருக்க வேண்டியது அவசியம். ஒரே நேரத்தில் மூன்று முறை சொன்னால் அதை இஸ்லாமிய சட்டப்படி விவாகரத்தாகக் கருத முடியாது.
இஸ்லாமிய நாடுகளில் ‘தலாக்’ முறையை விதிமுறைகளின் படியே கடைப்பிடிக்கிறார்கள். அதனால், அங்கு இதுமாதிரி தவறான முடிவுகள் எடுக்கப்படுவதில்லை. இஸ்லாத்தை சரியாகப் புரிந்துகொள்ளாத பழைமைவாதிகளால்தான் இந்தியாவில் இதுமாதிரியான சர்ச்சைகள் எழுகின்றன. மதத்தை வழி நடத்துவதாகச் சொல்லிக்கொள்ளும் சில மதப் பெரியவர்களே இப்படிச் செய்வது இஸ்லாத்துக்கும், இஸ்லாமிய பெண்களுக்கும் எதிரான காரியமாகும்.
இது மாதிரி தவறுகள் நடக்கும்போது அதைச் சுட்டிக்காட்டிக் கொண்டேதான் இருக்கிறோம். இஸ்லாமிய சட்டப்படி பெண்களுக்கு உள்ள உரிமைகள் பற்றிய விழிப்புணர்வு, இச் சமூகப் பெண்களிடம் இன்னும் அதிகமாகப் பரவ வேண்டி உள்ளது. அந்த விழிப்புணர்வைப் பெறாதவரை இது மாதிரியான ஆணாதிக்க விளைவுகளையும் மூடநம்பிக்கைகளையும் எதிர்கொள்ளத்தான் வேண்டியிருக்கிறது.
ஆனாலும் இது மாதிரி மதத்தைத் தவறாக அணுகுவோருக்கு மதம் துணை போகாது என்ற நம்பிக்கை எனக்கு உண்டு. எனவே அக்தரும், சகினாவும் தவறான தீர்ப்பைப் புறந்தள்ளிவிட்டு சேர்ந்தே வாழலாம். சமூகத்தின் பெயரைச்சொல்லி, யாராவது துன்புறுத்த நினைத்தால், பாதுகாப்புக் கேட்டு போலீஸ§க்குப் போவதிலும் தவறில்லை,’’ என்று ஆவேசப்பட்டார் சல்மா.
இந்த வாதப் பிரதிவாதங்கள் குறித்து, தமிழ்நாடு முஸ்லிம் முன்னேற்றக் கழகத்தின் தலைவர் பேராசிரியர் எம்.ஹெச் ஜவாஹிருல்லாவிடம் பேசினோம். ‘‘அக்தரின் விஷயத்திற்குள் போகும் முன்பாக ஒரு கருத்தைச் சொல்லிவிடுகிறேன். இந்தியாவில் சமீபகாலமாக முஸ்லிம்கள் விஷயத்தில் பாரபட்சமான போக்கையே ஊடகங்கள் கடைப்பிடிக்கின்றன. சின்ன விஷயங்களைக்கூட, தேசியப் பிரச்னைபோலக் காட்டி விவாதத்தைக் கிளப்புகிறார்கள். இது முஸ்லிம் சமுதாயத்தின் நற்பெயருக்குக் களங்கம் கற்பிக்கும் முயற்சி. ஊடகங்களின் ஒரு பிரிவினர் செய்யும் இந்தக் காரியங்களால் முஸ்லிம்களின் மனம் ரணமாக்கப்பட்டிருக்கிறது. இனி பிரச்னைக்குள் வருகிறேன். தொழுகைக்குப் போகும்போது, மது அருந்திவிட்டுப் போகக்கூடாது என்று வலியுறுத்துகிறது திருக்குரான். குடித்து, சுய நினைவு இழந்த நிலையில் செய்யப்படும் தொழுகையை அங்கீகரிக்க முடியாது என்பதால்தான் அப்படிச் சொல்லப்பட்டிருக்கிறது.
எனவே, குடித்துவிட்டு மூன்றுமுறை அல்ல... முந்நூறு முறை தலாக் சொன்னாலும் அது ஏற்றுக்கொள்ளப்படக் கூடியது அல்ல.
அக்தர் விஷயத்தில் நடந்த விஷயங்கள்அனைத்தையும் ஊடகங்கள் சரியாக வெளிக்கொண்டு வந்திருக்கும் என்ற நம்பிக்கை எனக்கு இல்லை. ஆனால் இது மாதிரி நடந்திருக்குமானால் அது தவறுதான்.
திருமணம், பிரிவு, வாழ்க்கை முறை என்று எல்லா விஷயங்களைப் பற்றியும் இஸ்லாமியச் சட்டம் தெளிவாக எடுத்துச் சொல்லுகிறது. ஒரு சிலர் விதிவிலக்காக மனம் போனபடி செயல்படுகிறார்கள் என்பதற்காக, இந்த மதத்தையே ஒட்டுமொத்தமாகக் குறை சொல்ல யாரேனும் முற்பட்டால் அதை ஏற்க முடியாது.
குடும்ப நல நீதிமன்றங்களில் இன்று நிலுவையில் உள்ள வழக்குகளைப் பாருங்கள்... முஸ்லிம் சமுதாயத்தவரின் வழக்குகள் அதில் குறைவாகவே இருக்கும். இந்தச் சமுதாயத்தில் அதுமாதிரியான பிரச்னைகள் குறைவு என்பதற்கு இதுவே சாட்சி. இந்த நிலையில், இம்மதத்தின் செயல்பாடுகளை பழைமைவாதிகள், புதுமைவாதிகள் என்று பிரித்துப் பார்ப்பது தவறான செயலாகும்!’’ என்று சொல்லி முடித்துக் கொண்டார் ஜவாஹிருல்லா.
இதற்கிடையில் அக்தரின் நிலைமை பற்றி அறிந்த ‘அகில இந்திய முஸ்லிம் தனி நபர் சட்ட வாரியம்’ மேல் விசாரணைக்காக அக்தரை வரவழைத்து விசாரணையைத் தொடங்கியிருக்கிறது.
‘‘எவரேனும் அறியாமையின் காரணமாக யாதொரு தீமையைச் செய்துவிட்டு, பின்னர் அதற்காக வருந்தி, அதிலிருந்து விலகி சீர்திருத்திக்கொண்டால் அவனுடைய குற்றங்களை இறைவன் மன்னித்து விடுவான். ஏனென்றால், மிக மன்னிப்போனும் கிருபையடையவனுமாக அல்லாஹ் இருக்கின்றான்’’ என்ற குரான் வாசகத்திற்கு ஓர் அர்த்தம் கிடைக்கும் என்ற நம்பிக்கையுடன் இந்த விசாரணையை எதிர்கொண்டிருக்கிறார் அக்தர்.
முல்லா ஆதரவு வேஷமும் போடவேண்டும்.செக்கூலர் இமேஜையும் நிலைநிறுத்த வேண்டும் எனும் நோக்கில் காலரியில் கிடைக்கும் கைதட்டலுக்காக உளரும் அரசியால்வாதியை போல் கட்டுரை எழுதியிருக்கிறார் பிரபு ராஜதுரை.
அவர் அடிக்கும் முல்லா ஆதரவு ஜல்லிகளை பாருங்கள்.
/மும்பை உயர்நீதிமன்றத் தீர்ப்பினால் ஜீவனாம்சப் பிரச்சினையும் புத்திசாலித்தனமாகத் தீர்க்கப்பட்டுள்ளது. /
/திருமணம் என்பது ஒப்பந்தமே என்று அடித்துச் சொல்லி சிக்கலில்லாத விவாகரத்திற்கும் வழிகாட்டுகிறது./
விவாகரத்து செய்யும் முஸ்லிம் பெண்களுக்கு ஜீவனாம்சம் இப்போது கொடுக்கப்படுகிறதா?மற்ற மத பெண்களை போல் அவர்களுக்கு சட்ட பூர்வ பாதுகாப்பு கிடைக்கிறதா?முத்தலாக் எனும் டமாகல்ஸின் கத்தி இன்னும் அவர்கள் தலையில் தொங்கிக்கொண்டு தானே உள்ளது?முத்தலாக்கை பற்றி இந்த மகானுபாவர் வாயையாவது திறக்கிறாரா பாருங்கள்.
அடுத்து திருமணத்தை விரைவில் அறுத்தெறிவது என்பது நல்லதாம்.பொண்டாட்டியை ஒரே நிமிடத்தில் தலாக்,தலாக்,தலாக் சொல்லி அவள் வாழ்வை முறித்தெறிவது இந்த முற்போக்குவாதிக்கு சிக்கலில்லாத விவாகரத்தாம்.இதனால் பெண்களுக்கு எந்த விதமான சமூகபாதுகாப்பும் கிடைக்காமல் போகிறது என்பதை இந்த முற்போக்குவாதி உணர்கிறாரா என தெரியவில்லை.
முத்தலாக் சொல்லி பிரிந்த தம்பதியினர் மீண்டும் சேர விரும்பினால் அந்த பெண் மீண்டும் இன்னொருவனை திருமணம் செய்து அவனோடு படுத்து எழுந்து, அவன் விவாகரத்து கொடுத்த பின்னரே பழைய கணவனை திருமணம் செய்யவேண்டும் எனும் மிருகத்தனமான சட்டம் இருப்பதை இந்த அறிவுஜீவி கண்டுகொள்வதே இல்லை.
கணவனோடு சேரவேண்டுமானால் இன்னொருவனோடு கட்டாயமாக படுத்து எழுந்திருக்க வேண்டும் என்பது எந்த அளவுக்கு கீழான சட்டம்?இது கற்பழிப்புக்கும், கூட்டி கொடுப்பதற்கும் சமமான செயலல்லவா? சினிமாவில் தான் வில்லன் கதாநாயகனை கட்டிவைத்து விட்டு தன்னோடு படுத்து எழுந்தால் தான் கதாநாயகனோடு சேர அனுமதிப்பேன் என்பான். இதற்கும் அதற்கும் என்ன வித்தியாசம் என்று எனக்கு புரியவில்லை. இதை எல்லாம் பற்றி இந்த மனிதர் வாயே திறப்பதில்லை.
குமுதத்தில் வந்த இந்த செய்தியை படியுங்கள். கற்பழிப்பை தூண்டும் இந்த ஷரியாவின் அவலம் தெரியும்
http://www.kumudam.com/magazine/Reporter/2006-12-31/pg4.php
இஸ்லாமிய சட்டப்படி கணவன்_மனைவி இடையேயான திருமண பந்தத்தை முறைப்படி முடிவுக்குக் கொண்டுவரும் ‘தலாக்’ என்ற வார்த்தையை, குடிபோதையில் உளறிக் கொட்டிவிட்டு, குடும்பத்தோடு சேர முடியாமல் நடுத்தெருவில் நிற்கிறார் ஓர் அப்பாவி.
இவருக்கு ஏற்பட்டுள்ள இந்த அனுபவம், இவரது குடும்பத்தை மட்டுமின்றி நாடு முழுக்க உள்ள இஸ்லாமிய சமூகத்தவரிடையே தாக்கத்தையும், விவாதத்தையும் ஏற்படுத்தியிருக்கிறது.
பீகார் மாநிலம் பாட்னா அருகே உள்ள பர்போதி கிராமத்தைச் சேர்ந்தவர் முகம்மது அக்தர். குடிப்பழக்கம் உடைய அக்தர், தன் மனைவி சகினாவுடன் அவ்வப்போது வாய்த் தகராறில் ஈடுபடுவது வழக்கம். இருபது நாட்களுக்கு முன்பு ஓர் இரவில் கொஞ்சம் அதிகமாகவே குடித்துவிட்டு வந்து மனைவியுடன் தகராறு செய்ய, பக்கத்து வீட்டுக்காரர்களும் இவர்கள் வீட்டு முன்பு கூடிவிட்டார்கள்.
அக்தரின் போதை அதிகமானதால் டென்ஷனான மனைவியும் சூடாகி சப்தம் போட, கோபம் தலைக்கேறிய அக்தர், மனைவியைப் பார்த்து ‘‘தலாக்.. தலாக்.. தலாக்..’’ என்று மூன்று முறை சொல்லிவிட்டார். சுற்றியிருந்தவர்கள் அதிர்ச்சியில் உறைந்து போய் நிற்க, யாரோ ஒருவர் லோக்கல் மௌலவியான (முஸ்லிம் திருமணப் பதிவு மற்றும் முறிவு விவரங்களைப் பதிவு செய்யும் அதிகாரம் படைத்தவர்) இம்மானுல் ஹக் கானுக்குத் தகவல் சொல்லிவிட்டார்.
உடனே சம்பவ இடத்துக்கு விரைந்து வந்த இம்மானுல் ஹக், நடந்த விஷயம் பற்றிக் கேட்டறிந்து ‘அக்தர் தலாக் சொன்னது இஸ்லாமிய சட்டப்படி செல்லுபடியான ஒன்றுதான். எனவே, மனைவி சகினாவைப் பிரிந்துதான் இனி அவர் வாழவேண்டும்!’’ என்று தீர்ப்பளித்து அதைப் பதிவும் செய்து கொண்டார்.
அடுத்த நாள் காலையில் போதை தெளிந்த அக்தர், நடந்தவற்றைக் கேள்விப்பட்டு, துடிக்க ஆரம்பித்துவிட்டார். ‘‘போதையில் நான் என்ன சொன்னேன் என்றே தெரியவில்லை. தலாக்கை எத்தனை முறை சொன்னேன் என்பதுகூட நினைவில்லை. ஆனால் நான் மூன்று முறை சொன்னதாகக் கிராமத்தினர் வலியுறுத்திச் சொல்கிறார்கள். என் மனைவியையும் அதை ஒப்புக்கொள்ளச் சொல்லி நிர்ப்பந்திக்கிறார்கள்.
நான் மூன்று முறை தலாக் சொன்னதாகவே வைத்துக் கொண்டாலும், அதை நான் போதையில் சொன்னதை எல்லோரும் அறிவார்கள். எனவே, அதை மன்னித்து, என்னை என் மனைவியுடன் சேர்ந்து வாழ அனுமதிக்க வேண்டும்.’’, என்கிறார் கதறி அழுதபடி. அவர் சொன்ன வார்த்தைகளை கிராமத்தினர் யாரும் காதில் வாங்கவில்லை.
‘‘அவர் குடிபோதையில்தான் தலாக் சொன்னார். என்னைப் பிரியும் நோக்கம் அவருக்கு இல்லை. நாங்கள் இருவரும் சேர்ந்து வாழவே விரும்புகிறோம். ஆனால் சமூகக் கட்டுப்பாட்டுக்குப் பயந்து தனியாக வாழவேண்டியுள்ளது. எங்கள் நிலையை உணர்ந்து, அவரை மன்னிக்க வேண்டும்!’’ என்று சகினா விடுத்த வேண்டுகோளுக்கும் இன்றுவரை பாஸிடிவான பதில் கிடைக்கவில்லை.
‘சேர்ந்து வாழ்வது என்ற பேச்சுக்கே இடமில்லை. மூன்றுமுறை தலாக் சொன்ன அந்தக் கணமே விவாகரத்து அமலுக்கு வந்துவிடுகிறது. மதுவை இஸ்லாம் அனுமதிப்பதில்லை. ஆனால் குடித்துவிட்டு தலாக் சொன்னாலும், அது விவாகரத்து என்றே ஏற்றுக்கொள்ளப்படும்!’’ என்று மௌலவி இம்மானுவேல் ஹக் தனது இறுதித்தீர்ப்பையும் சொல்லிவிட, அதன் பிறகுதான் நாடு தழுவிய சர்ச்சையும் ஆரம்பமானது.
இஸ்லாமிய பழைமைவாதிகள் நிறைந்த இந்த ஊரில், மதப் பெரியவர்கள் என்று சொல்லப்படும் சிலர் ஒரு யோசனையைச் சொல்லியிருக்கிறார்கள். ‘அக்தர், விவாகரத்தான தன் மனைவியுடன் மீண்டும் சேர்ந்து வாழ வேண்டுமானால், சகினா இன்னொருவரைத் திருமணம் செய்து, அவரையும் விவாகரத்து செய்ய வேண்டும். அதன்படியே அக்தர் சகினாவை மீண்டும் திருமணம் செய்து கொண்டு சேர்ந்து வாழ முடியும்’’, என்பதுதான் அந்த யோசனை.
சம்பவம் நடந்த நாளிலிருந்தே தான் வைத்திருக்கும் டெய்லரிங் கடையில் தனியாகக் குடியிருந்து வரும் அக்தர் இதைக் கேட்டுக் கொதித்துப் போனார். ‘இவர்கள் சொல்வது மாதிரி, சகினா இன்னொரு திருமணம் செய்வது நடந்தால், நான் தற்கொலை செய்து கொள்வேன்!’ என்றும் சொல்லிவருகிறார் அக்தர்.
ஒரு கிராமத்துக்குள் நடந்த இந்த வாதப் பிரதி வாதங்கள்தான் இன்று நாடு முழுக்க ஒரு விவாதத்தை ஏற்படுத்தியிருக்கிறது. இஸ்லாமிய சட்டப்படியே பார்த்தாலும், தன் மனைவியைப் பிரிய நினைக்கும் அவர் ஒரே நேரத்தில் அடுத்தடுத்து மூன்றுமுறை ‘தலாக்’ சொல்ல முடியாது.
‘தலாக்’ சொன்ன பிறகு இத்தா காலம் எனப்படும் கரு அறியும் காலம் வரை (மூன்று மாதங்கள்) காத்திருக்க வேண்டும். அந்த நேரத்திலும் கணவன், மனைவி ஒரே வீட்டில் வசிக்கலாம். மூன்று மாத முடிவில் மத்தியஸ்தர்கள் மூலமாக சமாதானம் ஏற்படுத்த முயற்சிப்பதையும் அனுமதிக்கிறது இஸ்லாம். சமாதானம் ஏற்பட்டால் நடந்ததை மறந்து சேர்ந்து வாழலாம்.
இந்தப் பிரிவுகள் மற்றும் சமாதானங்கள் நடக்கும்போது, இஸ்லாமிய மதத்தைப் பின்பற்றும் இருவர் சாட்சிகளாக இருக்க வேண்டும் என்பதையும் இஸ்லாம் வலியுறுத்துகிறது. விதிமுறைகள் இப்படி இருக்க, இதில் எதையும் கடைப்பிடிக்காமல், தவறுதலாக அக்தர் சொன்ன தலாக்கை ஏற்று இருவரையும் பிரித்து வைத்திருப்பதைக் கடுமையாக எதிர்க்க ஆரம்பித்திருக்கிறார்கள், பெண்ணுரிமையை நிலைநாட்ட விரும்பும் இஸ்லாமிய சமூகத்தினர் பலரும். தமிழ்நாடு வக்ஃபு வாரியத்தின் முன்னாள் தலைவரும், திருவல்லிக்கேணி தொகுதி எம்.எல்.ஏ.வுமான ஃபதர் சயீத், இந்த சம்பவத்தைக் கடுமையாக எதிர்க்கிறார். ‘‘லோக்கல் மௌலவி செய்தது இஸ்லாமிய சட்டத்திற்கு முற்றிலும் விரோதமானது. தலாக் சொன்ன பிறகு மூன்று மாதம் கால அவகாசம் தரவேண்டும். மனப்பிணக்கைச் சரிசெய்ய முயற்சிக்க வேண்டும். சமாதானம் ஏற்பட்டால் சேர்த்து வைக்கலாம் என்றெல்லாம் உச்சநீதிமன்றமே பலமுறை தெளிவுபடுத்தி தீர்வுகளை வழங்கியிருக்கிறது. இஸ்லாமிய சட்டமும் அதைத்தான் சொல்கிறது.
இதை மனதில் கொள்ளாமல் அவசரக் கோலத்தில், குடியின்பிடியில் சொல்லப்பட்ட தலாக்கை ஏற்றுக்கொண்டதாகச் சொல்வது தவறான நடவடிக்கை. என்னைப் பொறுத்தவரை அக்தரும், சகினாவும் சேர்ந்தே வாழலாம். அவர்கள் இருவருக்கும் அதற்கு ஆசை இருக்கும் போது, பிரிந்து வாழ வேண்டிய நிர்ப்பந்தம் இல்லை. இஸ்லாத்தின் மீது உண்மையான பற்றுக்கொண்ட யாருமே லோக்கல் மௌலவி செய்துள்ள காரியத்தை ஆதரிக்க மாட்டார்கள். ஆதரிக்கவும் கூடாது!’’ என்று உறுதியான குரலில் சொன்னார் ஃபதர் சயீத்.
இஸ்லாமியப் பெண்களின், உரிமைகளுக்காகக் குரல் கொடுப்பதிலும், அதுகுறித்த கருத்துக்களை வெளிப்படையாகவும், துணிச்சலாகவும் சொல்லும் கவிஞர் சல்மாவும் இதே கருத்தைத்தான் சொல்கிறார். ‘‘ஒவ்வொரு தலாக்குக்கும் ஒரு மாத இடைவெளி இருக்க வேண்டியது அவசியம். ஒரே நேரத்தில் மூன்று முறை சொன்னால் அதை இஸ்லாமிய சட்டப்படி விவாகரத்தாகக் கருத முடியாது.
இஸ்லாமிய நாடுகளில் ‘தலாக்’ முறையை விதிமுறைகளின் படியே கடைப்பிடிக்கிறார்கள். அதனால், அங்கு இதுமாதிரி தவறான முடிவுகள் எடுக்கப்படுவதில்லை. இஸ்லாத்தை சரியாகப் புரிந்துகொள்ளாத பழைமைவாதிகளால்தான் இந்தியாவில் இதுமாதிரியான சர்ச்சைகள் எழுகின்றன. மதத்தை வழி நடத்துவதாகச் சொல்லிக்கொள்ளும் சில மதப் பெரியவர்களே இப்படிச் செய்வது இஸ்லாத்துக்கும், இஸ்லாமிய பெண்களுக்கும் எதிரான காரியமாகும்.
இது மாதிரி தவறுகள் நடக்கும்போது அதைச் சுட்டிக்காட்டிக் கொண்டேதான் இருக்கிறோம். இஸ்லாமிய சட்டப்படி பெண்களுக்கு உள்ள உரிமைகள் பற்றிய விழிப்புணர்வு, இச் சமூகப் பெண்களிடம் இன்னும் அதிகமாகப் பரவ வேண்டி உள்ளது. அந்த விழிப்புணர்வைப் பெறாதவரை இது மாதிரியான ஆணாதிக்க விளைவுகளையும் மூடநம்பிக்கைகளையும் எதிர்கொள்ளத்தான் வேண்டியிருக்கிறது.
ஆனாலும் இது மாதிரி மதத்தைத் தவறாக அணுகுவோருக்கு மதம் துணை போகாது என்ற நம்பிக்கை எனக்கு உண்டு. எனவே அக்தரும், சகினாவும் தவறான தீர்ப்பைப் புறந்தள்ளிவிட்டு சேர்ந்தே வாழலாம். சமூகத்தின் பெயரைச்சொல்லி, யாராவது துன்புறுத்த நினைத்தால், பாதுகாப்புக் கேட்டு போலீஸ§க்குப் போவதிலும் தவறில்லை,’’ என்று ஆவேசப்பட்டார் சல்மா.
இந்த வாதப் பிரதிவாதங்கள் குறித்து, தமிழ்நாடு முஸ்லிம் முன்னேற்றக் கழகத்தின் தலைவர் பேராசிரியர் எம்.ஹெச் ஜவாஹிருல்லாவிடம் பேசினோம். ‘‘அக்தரின் விஷயத்திற்குள் போகும் முன்பாக ஒரு கருத்தைச் சொல்லிவிடுகிறேன். இந்தியாவில் சமீபகாலமாக முஸ்லிம்கள் விஷயத்தில் பாரபட்சமான போக்கையே ஊடகங்கள் கடைப்பிடிக்கின்றன. சின்ன விஷயங்களைக்கூட, தேசியப் பிரச்னைபோலக் காட்டி விவாதத்தைக் கிளப்புகிறார்கள். இது முஸ்லிம் சமுதாயத்தின் நற்பெயருக்குக் களங்கம் கற்பிக்கும் முயற்சி. ஊடகங்களின் ஒரு பிரிவினர் செய்யும் இந்தக் காரியங்களால் முஸ்லிம்களின் மனம் ரணமாக்கப்பட்டிருக்கிறது. இனி பிரச்னைக்குள் வருகிறேன். தொழுகைக்குப் போகும்போது, மது அருந்திவிட்டுப் போகக்கூடாது என்று வலியுறுத்துகிறது திருக்குரான். குடித்து, சுய நினைவு இழந்த நிலையில் செய்யப்படும் தொழுகையை அங்கீகரிக்க முடியாது என்பதால்தான் அப்படிச் சொல்லப்பட்டிருக்கிறது.
எனவே, குடித்துவிட்டு மூன்றுமுறை அல்ல... முந்நூறு முறை தலாக் சொன்னாலும் அது ஏற்றுக்கொள்ளப்படக் கூடியது அல்ல.
அக்தர் விஷயத்தில் நடந்த விஷயங்கள்அனைத்தையும் ஊடகங்கள் சரியாக வெளிக்கொண்டு வந்திருக்கும் என்ற நம்பிக்கை எனக்கு இல்லை. ஆனால் இது மாதிரி நடந்திருக்குமானால் அது தவறுதான்.
திருமணம், பிரிவு, வாழ்க்கை முறை என்று எல்லா விஷயங்களைப் பற்றியும் இஸ்லாமியச் சட்டம் தெளிவாக எடுத்துச் சொல்லுகிறது. ஒரு சிலர் விதிவிலக்காக மனம் போனபடி செயல்படுகிறார்கள் என்பதற்காக, இந்த மதத்தையே ஒட்டுமொத்தமாகக் குறை சொல்ல யாரேனும் முற்பட்டால் அதை ஏற்க முடியாது.
குடும்ப நல நீதிமன்றங்களில் இன்று நிலுவையில் உள்ள வழக்குகளைப் பாருங்கள்... முஸ்லிம் சமுதாயத்தவரின் வழக்குகள் அதில் குறைவாகவே இருக்கும். இந்தச் சமுதாயத்தில் அதுமாதிரியான பிரச்னைகள் குறைவு என்பதற்கு இதுவே சாட்சி. இந்த நிலையில், இம்மதத்தின் செயல்பாடுகளை பழைமைவாதிகள், புதுமைவாதிகள் என்று பிரித்துப் பார்ப்பது தவறான செயலாகும்!’’ என்று சொல்லி முடித்துக் கொண்டார் ஜவாஹிருல்லா.
இதற்கிடையில் அக்தரின் நிலைமை பற்றி அறிந்த ‘அகில இந்திய முஸ்லிம் தனி நபர் சட்ட வாரியம்’ மேல் விசாரணைக்காக அக்தரை வரவழைத்து விசாரணையைத் தொடங்கியிருக்கிறது.
‘‘எவரேனும் அறியாமையின் காரணமாக யாதொரு தீமையைச் செய்துவிட்டு, பின்னர் அதற்காக வருந்தி, அதிலிருந்து விலகி சீர்திருத்திக்கொண்டால் அவனுடைய குற்றங்களை இறைவன் மன்னித்து விடுவான். ஏனென்றால், மிக மன்னிப்போனும் கிருபையடையவனுமாக அல்லாஹ் இருக்கின்றான்’’ என்ற குரான் வாசகத்திற்கு ஓர் அர்த்தம் கிடைக்கும் என்ற நம்பிக்கையுடன் இந்த விசாரணையை எதிர்கொண்டிருக்கிறார் அக்தர்.
இந்த அக்தர் குடிக்காமல் கோபத்தில் தனது மனைவிக்கு முத்தலாக் கொடுத்திருந்தால் விவகாரம் இன்னும் சிக்கலாகி இருக்கும்.குடிபோதை என்று வந்ததால் ஷரியாப்படி அவருக்கு நிலைமை ஓரளவு சாதகமாக இருக்கிறது.
பாகிஸ்தானில் ரேடியோ நாடகம் ஒன்றில் கணவன்,மனைவி இருவர் வசனம் பேசியபோது அந்த கணவன் நாடக வசனத்தில் வரும் தலாக்கை மும்முறை சொல்லிவிட நிஜத்தில் அவர்களை பிரித்து வைத்த சம்பவமும் நடந்துள்ளது.
(ஆனால் உண்மையில் குடிபோதையில் சொல்லப்படும் தலாக் ஷரியாப்படி செல்லும். ஷரியாவை நன்கு கற்றுணந்தவர்களுக்கு இது தெரியும். குடிப்பதால் விளையும் தீங்குகளை அம்மனிதன் அனுபவிக்க வேண்டும் எனும் நோக்கில் குடிபோதையில் செய்யும் தீமைகளுக்கு ஷரியாப்படி அவன் பொறுப்பேற்றே தீரவேண்டும்:)
http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/3530608.stm
For more than a decade Muslim women activists in India have been demanding a ban on what is known as "triple talaq" or instant divorce.
My life's ruined. What can I do with myself now?
Jahanara
It is a system wherein a Muslim man can divorce his wife in a matter of minutes.
The issue has been highlighted recently after several Indian Muslims have taken to divorcing their wives by mail, over the phone and even through mobile phone text messages.
The practice of instant divorce is banned in several Islamic countries including Pakistan, Bangladesh, Malaysia and Indonesia.
But it continues in India.
'Life ruined'
Jahanara's house lies off a narrow lane in Old Delhi.
Narrow steps, barely a foot wide, take you up to the first floor where she sits huddled in a corner of her tiny two-room home, mourning.
Jahanara's parents got her married when she was 15.
Now, two years later, she is back with them because her husband has divorced her.
Saying that he was setting her free he repeated the words "Talaq" (divorce) three times and left.
Rehana doesn't take her husband's calls anymore
"My life's ruined. What can I do with myself now? I had hoped to spend the rest of my life with him and look what he did to me," she says.
"I gave up everything to go with him - I thought we'd be together through thick and thin, but he clearly had other ideas."
Jahanara is a victim of what is known as the triple talaq, where a husband exercises his right to divorce his wife within a matter of minutes.
Islamic scholars say the Koran clearly spells out how to issue a divorce.
It has to be spread over three months which allows a couple time for reconciliation.
But today, many men use the post, the telephone or even the short messaging service (sms) to divorce their wives.
Instant divorce
Rehana does not answer her mobile phone when her husband, Akram, calls.
She has been married for 20 years and has four grown up children.
The clergy is trying to spread the word
In January this year, Akram threw her out of their house and got married again a month later.
Rehana now lives in constant fear.
"He might say 'talaq' on the phone to me," she says.
"I don't answer my phone when I see his number. I want to spend the remaining years of my life as his wife. I don't want a divorce."
Muslim women's rights activists are outraged by such incidents.
"There's nothing in the Koran that allows triple, verbal, instantaneous talaq. There's no greater anathema than the kind of talaq that has now become the greatest black mark against gender in Islam," says Sayeeda Hamid.
Raising awareness
There have been attempts in the past to focus on the ills of instant divorce.
The clamour to ban the practice has forced the All India Muslim Personal Law Board to take up the matter at a recent meeting.
A spokesman, Syed Qasim Rasool Ilyas, says the board does not have the authority to ban the practice.
"The majority of the ulema [clergy] thinks that it's legal, it's binding. They say it's according to the Sharia [Islamic code].
"Now how can the Muslim Personal Law Board take a unilateral decision? The board cannot go against the Shariat."
Majid Siddiqui thinks Muslims should be flexible
"But," he says, "there's a consensus among the board that it's a sin and we'll try to discourage it."
To spread the word, mosques have been roped in.
During Friday prayers at a Delhi mosque, more than 1,000 men, young and old, kneel on the floor, listening to Maulana Jalaluddin Umri's sermon.
He devotes two-thirds of the 45-minute-long prayer to talk about the issue.
And it appears to have made an impact on the congregation.
Naseemuddin says the clergy should find a way to ban the practice.
"If you're Muslim, you have to follow the Koran. We have to face the reality and tackle it constructively," he says.
Majid Akhtar Siddiqui, a mechanical engineer, says society must be flexible.
"I have seen real experiences in life, where sometimes problems arise between couples. Now, we have to sort out these problems, not create more problems."
But Sayeeda Hamid thinks an awareness campaign is not enough.
"The first thing that should be done is that they should completely, totally ban triple, verbal, instantaneous talaq. They should simply say it's cancelled, it cannot happen. So the men cannot treat their marriage as something that can be trifled with."
That's little consolation for women like Jahanara and Rehana.
For them the Muslim Personal Law Board's awareness campaign is too little too late.
கணவனோடு சேரவேண்டுமானால் இன்னொருவனோடு கட்டாயமாக படுத்து எழுந்திருக்க வேண்டும் என்பது எந்த அளவுக்கு கீழான சட்டம்?இது கற்பழிப்புக்கும், கூட்டி கொடுப்பதற்கும் சமமான செயலல்லவா? சினிமாவில் தான் வில்லன் கதாநாயகனை கட்டிவைத்து விட்டு தன்னோடு படுத்து எழுந்தால் தான் கதாநாயகனோடு சேர அனுமதிப்பேன் என்பான். இதற்கும் அதற்கும் என்ன வித்தியாசம் என்று எனக்கு புரியவில்லை./
புருஷனை மாமா என கூப்பிடுவார்கள் பெண்கள். புருஷனையே மாமாவாக்கும் வகையில் தான் இம்மாதிரி சட்டங்கள் நடைமுறையில் இருக்கின்றன.
Here is is a wonderful article on burquah by taslima Nasrin titiled 'Let's Burn The Burqa'
http://www.outlookindia.com/full.asp?fodname=20070122&fname=Col+Taslima+%28F%29&sid=1
The article can be found in www.outlookindia.com
For some reasons the exact link is not working.Please go to the www.outlookindia.com website and the article appears in the very first page.It has stirred a controversy already.
OPINION
Let's Burn The Burqa
The Quran does prescribe purdah. That doesn't mean women should obey it.
TASLIMA NASRIN
| e-mail | one page format | feedback: send - read |
My mother used purdah. She wore a burqa with a net cover in front of the face. It reminded me of the meatsafes in my grandmother's house. One had a net door made of cloth, the other of metal. But the objective was the same: keeping the meat safe. My mother was put under a burqa by her conservative family. They told her that wearing a burqa would mean obeying Allah. And if you obey Allah, He would be happy with you and not let you burn in hellfire. My mother was afraid of Allah and also of her own father. He would threaten her with grave consequences if she didn't wear the burqa.
Women too have sexual urges. So why didn't Allah start the purdah for men? Clearly, He treated them on unequal terms.
She was also afraid of the men in the neighbourhood, who could have shamed her. Even her husband was a source of fear, for he could do anything to her if she disobeyed him.
As a young girl, I used to nag her: Ma, don't you suffocate in this veil? Don't you feel
all dark inside? Don't you feel breathless? Don't you feel angry? Don't you ever feel like throwing it off? My mother kept mum. She couldn't do anything about it. But I did. When I was sixteen, I was presented a burqa by one of my relatives. I threw it away.
The custom of purdah is not new. It dates back to 300 BC. The women of aristocratic Assyrian families used purdah. Ordinary women and prostitutes were not allowed purdah. In the middle ages, even Anglo-Saxon women used to cover their hair and chin and hide their faces behind a cloth or similar object. This purdah system was obviously not religious. The religious purdah is used by Catholic nuns and Mormons, though for the latter only during religious ceremonies and rituals. For Muslim women, however, such religious purdah is not limited to specific rituals but mandatory for their daily life outside the purview of religion.
A couple of months ago, at the height of the purdah controversy, Shabana Azmi asserted that the Quran doesn't say anything about wearing the burqa. She's mistaken. This is what the Quran says:
"Tell the faithful women that they must keep their gaze focused below/on the ground and cover their sexual organs. They must not put their beauty and their jewellery on display. They must hide their breasts behind a purdah. They must not exhibit their beauty to anybody except their husbands, brothers, nephews, womenfolk, servants, eunuch employees and children. They must not move their legs briskly while walking because then much of their bodies can get exposed." (Sura Al Noor 24:31)
"Oh nabi, please tell your wives and daughters and faithful women to wear a covering dress on their bodies. That would be good. Then nobody can recognise them and harrass them. Allah is merciful and kind." (Sura Al Hijaab 33: 59)
Even the Hadis�a collection of the words of Prophet Mohammed, his opinion on various subjects and also about his work, written by those close to him�talks extensively of the purdah for women. Women must cover their whole body before going out, they should not go before unknown men, they should not go to the mosque to read the namaaz, they should not go for any funeral.
There are many views on why and how the Islamic purdah started. One view has it that Prophet Mohammed became very poor after spending all the wealth of his first wife. At that time, in Arabia, the poor had to go to the open desert and plains for relieving themselves and even their sexual needs. The Prophet's wives too had to do the same. He had told his wives that "I give you permission to go out and carry out your natural work". (Bukhari Hadis first volume book 4 No. 149). And this is what his wives started doing accordingly. One day, Prophet Mohammed's disciple Uman complained to him that these women were very uncomfortable because they were instantly recognisable while relieving themselves.
Umar proposed a cover but Prophet Mohammed ignored it. Then the Prophet asked Allah for advice and he laid down the Ayat (33:59) (Bukhari Hadis Book 026 No. 5397).
This is the history of the purdah, according to the Hadis. But the question is: since Arab men too relieved themselves in the open, why didn't Allah start the purdah for men? Clearly, Allah doesn't treat men and women as equals, else there would be purdah for both! Men are higher than women. So women have to be made walking prisons and men can remain free birds.
Another view is that the purdah was introduced to separate women from servants. This originates from stories in the Hadis. One story in the Bukhari Hadis goes thus: After winning the Khyber War, Prophet Mohammed took over all the properties of the enemy, including their women. One of these women was called Safia. One of the Prophet's disciples sought to know her status. He replied: "If tomorrow you see that Safia is going around covered, under purdah, then she is going to be a wife. If you see her uncovered, that means I've decided to make her my servant."
The third view comes from this story. Prophet Mohammed's wife Ayesha was very beautiful. His friends were often found staring at her with fascination. This clearly upset the Prophet. So the Quran has an Ayat that says, "Oh friends of the prophet or holy men, never go to your friend's house without an invitation. And if you do go, don't go and ask anything of their wives". It is to resist the greedy eyes of friends, disciples or male guests that the purdah system came into being. First it was applicable to only the wives of the holy men, and later it was extended to all Muslim women. Purdah means covering the entire body except for the eyes, wrist and feet. Nowadays, some women practise the purdah by only covering their hair. That is not what is written in the Hadis Quran. Frankly, covering just the hair is not Islamic purdah in the strict sense.
In the early Islamic period, Prophet Mohammed started the practice of covering the feet of women. Within 100 years of his death, purdah spread across the entire Middle East. Women were covered by an extra layer of clothing. They were forbidden to go out of the house, or in front of unknown men. Their lives were hemmed into a tight regime: stay at home, cook, clean the house, bear children and bring them up. In this way, one section of the people was separated by purdah, quarantined and covered.
Why are women covered? Because they are sex objects. Because when men see them, they are roused. Why should women have to be penalised for men's sexual problems? Even women have sexual urges. But men are not covered for that. In no religion formulated by men are women considered to have a separate existence, or as human beings having desires and opinions separate from men's. The purdah rules humiliate not only women but men too. If women walk about without purdah, it's as if men will look at them with lustful eyes, or pounce on them, or rape them. Do they lose all their senses when they see any woman without burqa?
My question to Shabana and her supporters, who argue that the Quran says nothing about purdah is: If the Quran advises women to use purdah, should they do so? My answer is, No. Irrespective of which book says it, which person advises, whoever commands, women should not have purdah. No veil, no chador, no hijab, no burqa, no headscarf. Women should not use any of these things because all these are instruments of disrespect. These are symbols of women's oppression. Through them, women are told that they are but the property of men, objects for their use. These coverings are used to keep women passive and submissive. Women are told to wear them so that they cannot exist with their self-respect, honour, confidence, separate identity, own opinion and ideals intact.So that they cannot stand on their own two feet and live with their head held high and their spine strong and erect.
Some 1,500 years ago, it was decided for an individual's personal reasons that women should have purdah and since then millions of Muslim women all over the world have had to suffer it. So many old customs have died a natural death, but not purdah. Instead, of late, there has been a mad craze to revive it. Covering a woman's head means covering her brain and ensuring that it doesn't work. If women's brains worked properly, they'd have long ago thrown off these veils and burqas imposed on them by a religious and patriarchal regime.
What should women do? They should protest against this discrimination. They should proclaim a war against the wrongs and ill-treatment meted out to them for hundreds of years. They should snatch from the men their freedom and their rights. They should throw away this apparel of discrimination and burn their burqas.
--------------------------------------------------------------------------------
(Nasrin, a Bangladeshi writer, currently lives in Calcutta)
published In outlook Oct 25, 2006
Beyond The Veil
ASRA Q. NOMANI
MORGANTOWN, W.Va.
When dealing with a "disobedient wife," a Muslim man has a number of options. First, he should remind her of "the importance of following the instructions of the husband in Islam." If that doesn't work, he can "leave the wife's bed." Finally, he may "beat" her, though it must be without "hurting, breaking a bone, leaving blue or black marks on the body and avoiding hitting the face, at any cost."
Such appalling recommendations, drawn from the book Woman in the Shade of Islam by Saudi scholar Abdul Rahman al-Sheha, are inspired by as authoritative a source as any Muslim could hope to find: a literal reading of the 34th verse of the fourth chapter of the Koran, An-Nisa , or Women. "[A]nd (as to) those on whose part you fear desertion, admonish them and leave them alone in the sleeping-places and beat them," reads one widely accepted translation.
The notion of using physical punishment as a "disciplinary action," as Sheha suggests, especially for "controlling or mastering women" or others who "enjoy being beaten," is common throughout the Muslim world. Indeed, I first encountered Sheha's work at my Morgantown mosque, where a Muslim student group handed it out to male worshipers after Friday prayers one day a few years ago.
Verse 4:34 retains a strong following, even among many who say that women must be treated as equals under Islam. Indeed, Muslim scholars and leaders have long been doing what I call "the 4:34 dance"—they reject outright violence against women but accept a level of aggression that fits contemporary definitions of domestic violence.
Western leaders, including British Prime Minister Tony Blair and Italian Prime Minister Romano Prodi, have recently focused on Muslim women's veils as an obstacle to integration in the West. But to me, it is 4:34 that poses the much deeper challenge of integration. How the Muslim world interprets this passage will reveal whether Islam can be compatible with life in the 21st century. As Hadayai Majeed, an African American Muslim who had opened a shelter in Atlanta to serve Muslim women, put it, "If it's okay for me to be a savage in my home, it's okay for me to be a savage in the world."
Not long after I picked up the free Saudi book, Mahmoud Shalash, an imam from Lexington, Ky., stood at the pulpit of my mosque and offered marital advice to the 100 or so men sitting before him. He repeated the three-step plan, with "beat them" as his final suggestion. Upstairs, in the women's balcony, sat a Muslim friend who had recently left her husband, who she said had abused her; her spouse sat among the men in the main hall.
At the sermon's end, I approached Shalash. "This is America," I protested. "How can you tell men to beat their wives?"
"They should beat them lightly," he explained. "It's in the Koran."
He was doing the dance.
Born into a conservative Muslim family that emigrated from Hyderabad, India, to West Virginia, I have seen many female relatives in India cloak themselves head to toe in black burqas and abandon their education and careers for marriage. But the Islam I knew was a gentle one. I was never taught that a man could—or should—physically discipline his wife. Abusing anyone, I was told, violated Islamic tenets against zulm , or cruelty. My family adhered to the ninth chapter of the Koran, which says that men and women "are friends and protectors of one another."
However, the kidnapping and killing of my friend and colleague Daniel Pearl in 2002 forced me to confront the link between literalist interpretations of the Koran that sanction violence in the world and those that sanction violence against women. For critics of Islam, 4:34 is the smoking gun that proves that Islam is misogynistic and intrinsically violent. Read literally, it is as troubling as Koranic verses such as At-Tauba ("The Repentance") 9:5, which states that Muslims should "slay the pagans wherever ye find them" or Al-Mâ'idah ("The Table Spread with Food") 5:51, which reads, "Take not the Jews and Christians as friends."
Although Islamic historians agree that the prophet Muhammad never hit a woman, it is also clear that Muslim communities face a domestic violence problem. A 2003 study of 216 Pakistani women found that 97 percent had experienced such abuse; almost half of them reported being victims of nonconsensual sex. Earlier this year, the state-run General Union of Syrian Women released a report showing that one in four married Syrian women is the victim of domestic violence.
Much of the problem is the 4:34 dance, which encourages this violence while producing interpretations that range from comical to shocking. A Muslim man in upstate New York, for instance, told his wife that the Koran allowed him to beat her with a "wet noodle." The host of a Saudi TV show displayed a pool cue as a disciplinary tool.
Modern debates over 4:34 inevitably hark back to a still widely used 1930 translation of the Koran by British Muslim Marmaduke Pickthall, who determined the verse to mean that, as a last resort, men can "scourge" their wives. A 1934 translation of the Koran, by Indian Muslim scholar A. Yusuf Ali, inserted a parenthetical qualifier: Men could "Beat them (lightly)."
By the 1970s, Saudi Arabia, with its ultra-traditionalist Wahhabi ideology, was providing the translations. Fueled by oil money, the kingdom sent its Korans to mosques and religious schools worldwide. A Koran available at my local mosque, published in 1985 by the Saudi government, adds yet another qualifier: "Beat them (lightly, if it is useful)."
Today, the Islamic Society of North America and popular Muslim Internet mailing lists such as SisNet and IslamIstheTruth rely on an analysis from "Gender Equity in Islam," a 1995 book by Jamal Badawi, director of the Islamic Information Foundation in Canada. Badawi tries to take a stand against domestic violence, but like others doing the 4:34 dance, he leaves room for physical discipline. If a wife "persists in deliberate mistreatment and expresses contempt of her husband and disregard for her marital obligations," the husband "may resort to another measure that may save the marriage . . . more accurately described as a gentle tap on the body," he writes. "[B]ut never on the face," he adds, "making it more of a symbolic measure than a punitive one."
As long as the beating of women is acceptable in Islam, the problem of suicide bombers, jihadists and others who espouse violence will not go away; to me, they form part of a continuum. When 4:34 came into being in the 7th century, its pronouncements toward women were revolutionary, given that women were considered little more than chattel at the time. But 1,400 years later, the world is a different place and so, too, must our interpretations be different, retaining the progressive spirit of that verse.
Domestic violence is prevalent today in non-Muslim communities as well, but the apparent religious sanction in Islam makes the challenge especially difficult.Some people seem to understand this and are beginning to push back against the traditionalists. However, their efforts are concentrated in the West, and their impact remains small.
In his recent book No god but God, Reza Aslan, an Islam scholar at the University of Southern California, dared to assert that "misogynistic interpretation" has dogged 4:34 because Koranic commentary "has been the exclusive domain of Muslim men." An Iranian American scholar recently published a new 4:34 translation stating that the "beating" step means "go to bed with them (when they are willing)."
Meanwhile, shelters created for Muslim women in Chicago and New York have begun to preach zero tolerance regarding the "disciplining" of women—a position that should be universal by now. And some Muslim men appear to grasp the gravity of this issue. In Northern Virginia, for instance, an imam organized a group called Muslim Men Against Domestic Violence—though it still endorses the "tapping" of a wife as a "friendly" reminder, an organizer said.
Yet even these small advances, if we can call them such, face an uphill battle against the Saudi oil money propagating literalist interpretations of the Koran here in the United States and worldwide.
Last October, I listened to an online audio sermon by an American Muslim preacher, Sheik Yusuf Estes, who was scheduled to speak at West Virginia University as a guest of the Muslim Student Association. He soon moved to the subject of disobedient wives, and his recommendations mirrored the literal reading of 4:34. First, "tell them." Second, "leave the bed." Finally: "Roll up a newspaper and give her a crack. Or take a yardstick, something like this, and you can hit."
When I telephoned Estes later to ask about the sermon, he said that he had been trying to limit how and when men could hit their wives. He realized that he had to revisit the issue, he told me, when some Canadian Muslim men asked him if they could use the Sunday newspaper to give their wives "a crack."
Yet even those doing the 4:34 dance seem to realize that there's a problem. When I went back to listen to the audio clip later, the offensive language had been removed. And when I asked Estes if he had ever rolled up a newspaper to give his own wife a crack, he responded without hesitation.
"I'm married to a woman from Texas," he said. "Do you know what she would do to me?"
என்ன செய்வது. இந்த மதத்தில் பிறந்து மாட்டிக்கொண்டோமே என்று வருந்தாத நாளில்லை. இங்கு எங்களை சரி சமமாக நடத்துவதில்லை. ஆம்பள ஆளுககூட சரிசமமா மசூதிக்கு போய் அல்லாவை தொழ முடியாது. பொம்பள முன்னுக்கு வந்து தலாக் சொன்னாக்க அவளுக்கு மறுவாழ்வு கிடைக்காது. அவ தலய முஹல்லாவுல காட்டவே முடியாது. வேர்க்குர வெயிலயும் முழுக்க பர்தாவ போட்டுகிட்டு புழுங்கிச்சாகனும். புருஷன் அடிச்சா எதுத்து பேசமுடியாது, நாலுபேருகிட்ட சொல்லி நாயங்கேட்க முடியாது. அல்லா அடிக்கலாம்னு சொல்லிட்டதால மறுபேச்சு பேசமுடியாது.நிதமும் அல்லாவே ஏன் இப்படியெல்லாம் சொன்னே, ஏன் எங்கள இப்படி பலியாடா பலிவாங்குறண்டு அழாத நாள் கிடையாது.
அல்லாவுக்கு எல்லாம் தெரிஞ்சும் ஏன் இப்படி பேசாம வானத்துல ஒளிஞ்சுக்காஹண்டு தெரில. எங்களுக்கு எப்ப விமோசனமுண்டுண்டும் தெரில.
Hai Aelizh,
one video clipping along with some interpolations of your wish.If you prove the contents with reference I am ready to reward you with one lakh.Mr.Aelizh you are just entertaining perverted Hindus of your kind.For you torching widow along with her deceased husband is sacred and laudable and beating wife is heinous crime.
Know the histry of status of women before the advent of ISLAM and after.Then only you will come to know Why muslims stick to ISLAM hard and fast and why ISLAM is fast speading amidst the efforts of detractors like you to demean ISLAM.If you give your email id I will send genuine substance regarding ISLAM which will definitely disillusion you.
By IMAM
imamcivil@gmail.com
Dont focus the practice of muslims and quote their ignorant explanations to quench your itch.
ISLAM is Quran and Hadith (teachings of Muhammed pbuh ) Attack ISLAM wholeheartedly and with full power with only reference from Quran AND Hadith.
All the best.
By
IMAM
அன்புள்ள சகோதரர் இமாம்,
இந்துமதத்தை தீவிரமாக எதிர்த்தவர்கள் எல்லோரும் பின்னால் அதில் உள்ள உண்மைகளை உணர்ந்து இணைந்தார்கள்.
இது இறைவழி.
நீங்களும் உண்மையை கற்றுணர்ந்து இறைவழியாம் இந்துமதத்தில் இணைய எல்லாம் வல்ல இறையை இறைஞ்சுகிறேன்.
நன்றி
எழில்
எழில்,
:-))
இமாமுக்கு நல்ல பதில்
வாழ்க!
Post a Comment